De Brakke Hond. Jaargang 9
(1992)– [tijdschrift] Brakke Hond, De–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 65]
| |
[pagina 66]
| |
zondag
de kortste weg liep door een stoppelveld
dat mij deed denken aan je haar
en mij verblindde als sneeuw
onder de zon
en ik herinnerde me dat je niet hield
van dat woord: men zei zo gemakkelijk
blondje, alsof kleur inhoud heeft
alsof je kenbaar was
zo kwam je weer in mijn gedachten
en ik voelde geen spijt maar ook
niet meer die mengeling van angst
en blijdschap, je kwam en ik verwachtte je
zoals je in mijn dromen komt
en mij vermoeit, je neemt
altijd de langste weg
| |
[pagina 67]
| |
maandag
iemand kan honderd keer
het raam opendoen en weer sluiten
koffie zetten, de post ophalen
boodschappen doen
en zich niet thuis voelen
het gaat er dus niet om
hoeveel keer iemand aan tafel
gaat zitten en een gedicht
probeert te schrijven over zichzelf
als over een ander die
geen schuld heeft
iemand kan falen
en het daarbij laten
| |
[pagina 68]
| |
dinsdag
het is dinsdag en winter
zonder uitzicht
in het stationsbuffet
wordt kerstversiering aangebracht
mensen zitten aan een tafeltje
alleen en warmen zich aan koffie
een man leest strips en lacht
aan de muren hangen foto's
van twee verdwenen meisjes
ik heb een meisje, ze leest
op bed met opgetrokken benen
of kamt zich in de badkamer
eindeloos de haren of zit
al op de bus naar school
ze zegt mij niet of ze gelukkig is
dat leert ze later pas
dat onderscheid, ik denk aan haar
al is dat misschien niet genoeg
Uit de bundel Dagboek die bij de |
|