De Brakke Hond. Jaargang 9(1992)– [tijdschrift] Brakke Hond, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 52] [p. 52] Lieve de Boeck Gedichten Ouders voor C. en M. Zoals zij zich sprakeloos zetten onder schouders de adem zuinig opgevouwen en spaarzaam delend, en geen ruimte meer geen lenigheid voor buigen en heel vlug vallen of proesten onder dekens. Zo wordt in mij hun stilte en met de jaren breder hun bevend kraken, een scherp lawaai van gras dat rinkelend uit de velden valt. [pagina 53] [p. 53] Anorexia Haar hoofd slaand tegen keien en hardere kerkmuren om zoals een mes haar schaarse denken aan te slijpen, bleven vergeefs haar gedachten kleine romaanse bogen om zo goed als niets gespannen. Daarom werd haar lichaam later een fanatiek vermageren, gaten in je handen als je haar bij de ellebogen nam en meetrok naar scherpzinniger gezelschap met gotisch hoge woorden. [pagina 54] [p. 54] Maar als jij er niet meer bent wie hou ik dan nog mijn leegtes voor als een kinkhoorn aan je oor? Terwijl jij vertaalt, heel minzaam, hoor: ‘dat klotsende geruis van niets, dat is je hoofd, mijn lief.’ Kom dan en laat het waaien langs mijn slapen want leeg is goed. Ons hoofd: een Schotse hoogvlakte kaal, veel wind en geen levende ziel te bekennen. Vorige Volgende