De Brakke Hond. Jaargang 7



[pagina 92]
Frederik Willem Haghenaar Gedichten Schemering Er valt een baard uit mijn haar Er valt een hoofd uit mijn oog Er staat een golf op mijn hoofd met bevroren kuif zaagbaar Er kraakt mijn kuif Er lacht verliefd een hoed Kom hoed! Kom! Jij mag op mijn hoofd! Ik hou van hoeden! Hoeden zijn lief! Er staat een vrouw Zij is geen hoed
[pagina 93]
Branding Het zonnig haar danst op Italiaanse gebaren uit de radio. Ik intussen, tooi me met dreigend gekuifde golf want daar zit ook de leraar Zuiderent met eelt op borst en hoofd te blinken in zijn schutkleur. Zijn lach valt in het zand of in het water en uit zijn ogen schreeuwt reclame van wat de dag brengt of de nacht schenkt. Voor mij is dat te saai dus ik laat de duinen golven en meeuwen schreeuwen met waarschuwingskelen. Ja nu komt er pas leven in het gestrande zand. Het vermengt zich met het water en de mensen. Mijn lied wordt diffuus maar zingt zingt zingt.
[pagina 94]
Expositie In mijn gevoel zat een scheve tafel en een kubus van een cirkel beiden zaagden In mijn gemoed brak een appel met een ei beiden klaagden In mijn ziel joegen duistere stangen met zuigers en ogen allen zongen In mijn geest vochten sterren met dampen klonken hamers en gongen In mijn mijn graven brave beelden wijl slurpende wortels verdelen mijn kapitaal