De Brakke Hond. Jaargang 7

[p. 29]

Peter Ghyssaert
Gedichten

Moeizaam maalt hij uit de schoot,
het hevig, bloedgeblakerd kind,
zonder genade, zonder stilte voor
het wit dat hem omringt.

Alle andere kinderen en
zijn eigen ouders moeten dood,
en zijn gaven moeten glanzend tot
volmaaktheid uitvergroot.

Monster dat uit zijn omgeving alle
woede in zijn pantser rooft,
dat het liefst de schamel toe-
gedekte mensheid had gedoofd.

In het licht ontstaat een schub,
door geen verpleegster afgedroogd
en per minuut groeit het gezonde kwaad
en wordt zijn status opgehoogd.

[p. 30]

In de klas

 

Meester Zweetvoet legt geduldig uit

 

maar kinderen katapulteren traangas

 

in zijn oog, tot hij ter plekke kuit

 

schiet van de schrik en uitglijdt in zijn les.

 

Zij heffen glorieus hun kindermes,

 

rammen het in zijn bovenmeestersstuit.

 

Het gaat wat stroef maar het maakt geen geluid

 

zoals het ook hoort in een nette les.

 

Hij wordt verdeeld in honderd partjes:

 

uit de longen snijdt men sponzen hartjes

 

voor de lieve meisjes van de klas.

 

Zijn lichaamsdelen worden uitbesteed,

 

het schoolstempeltje merkt hun kwaliteit.

 

Alleen een zweetvoet blijft onaangetast.

Nauwelijks twintig en al ongeneeslijk,
het verfijnd profiel in lakens
vastgevroren tot een voze vorm,
wil hij vertroeteld in zijn krimpstoel
waar het goed afsterven is naast op-
gebaarde druiven.

Met het medisch naslagwerk
maakt hij zijn lichaam transparant
vanaf de scalp vol roos en dekenpluis
en hertelt nauwgezet organen;
nieuwe pijn is altijd interessant.

[p. 31]

Eminence grise

 

De grijze eminentie wordt wat kinds,

 

zoekt in het park aansluiting bij het spel,

 

begrijpt geen woord van wat gezegd wordt

 

anders dan op klank.

 

 

 

Hij staat paraat maar mist de bal.

 

Zijn laatste warmte volgt hem niet

 

in een rubberachtig, wijd gebaar.

 

 

 

Met beide knieën mild gehavend

 

van het grastapijt, krast hij weer op;

 

de wegstevende regenjas galmt van

 

een hol, amechtig hijgen.

 

 

 

Dat was plezier, al kost het levensjaren.

 

Van de kinderen komt hem niets na

 

dan spotten dat hij niet meer hoort.