Historie van de borchgravinne van Vergi

Hoe die hertoghe sijnder vrouwen der hertoghinnen seyde die heymelijcheyt ende secreten des ridders.

Op een tijt daer na so eest ghebuert dat die hertoge hadde tsavonts goet chiere ghemaect met anderen heeren, so dat hi al blijde was vanden wijn, ende als al de gasten ghescheyden waren soo ghinck hi ooc te bedde by sijnder vrouwen ende hi begheerde van haer een vrientscap, dat si hem weygerde ende seyde dat en sal ic niet doen, want ghi sijt een valsch man, ghi en meent mi niet, ghi en hebt mi ooc niet lief, dat can ic wel mercken, want wat ic segge dat moet al gheloghen sijn. Ende ghi sluyt u herte teghen mi ende wilt u secreten voor mi helen; ic en soude voor u niet verbergen, maer alle tghene dat in mijn herte is dat soude ick u wel segghen, want ghi sijt mijn man dien ick trouwe belooft hebbe, ende doen wertse suchtende ende weenende dat haer dye tranen overvloedelijcke over haer wanghen liepen ghelijck dye loose vrouwen wel connen. Dit siende die hertoghe seyde o lief laet staen u suchten ende weenen, ick en mach dat niet hooren; de saken die mi vertelt sijn en machmen niet voortseggen, want daer soude bi avonturen grooten last ende jammere af comen. Ende oock en weet nyemant ter werelt van desen dinghen dan ick,

[fol. f2v]

want het is mi int heymelijck secretelijck gheseit, daer om waert qualijc ende scandelijc van mi gedaen dat ick dat yemant voort seyde. Doe antwoorde die vrouwe, noch meer weenende, ende seyde. Ick en begheere niet dat ghijt my segghet, maer mi deert dat ick so qualijck ghelooft ben bi u die mijn man sijt ende dat mijn woorden so luttel gheacht sijn; ick meende datter geene heymelijcheyt tusschen ons beiden en soude sijn, noch gheen so secreet in ons herten wy en soudent te samen weten, maer lacen neent, daer aen merckic wel dat ghi mi haet. Doe wert de hertoghe bedroeft in sijn herte op sijn vrouwe ende seide mijn weerde vrouwe ick weet wel dat ick nyet schuldich en ben voor u eenich dinck te helene, aldus sal ick u die saken verclaren ende die heymelijcheden sal ick u segghen de my gheseyt sijn, maer en wilt dat niet voorder versegghen, want verneme ick dattet uut uwen monde coemt, ghi sulter om sterven van mijnder hant. Doe seyde die hertoghinne. O mijn heere ende man, ghi weet oock wel dat ick heymelijcken ende secreet genoech ben. Ende dat ick ooc tegen u niet en doe dat ghi my verbiedet. Doen ghinck die hertoghe alle dinghen vertellen sijnder vrouwen, van haerder nichte dye borchgravinne van Vergi ende vanden ridder ende hoe hi metten ridder in den boomgaert hadde gheweest ende hoe der borchgravinnen hondeken uut quam ende festeerde den ridder, ende voort alle dingen alsoo si gheschiet waren tusschen den ridder ende der borchgravinnen. Ende die hertoghe verboot haer dat sijt by haer heymelijck houden soude ende niemant seggen, so verre als si haer leven behouden wilde. Dit horende die hertoghinne wert gram in haer selven ende dachte. Nu hoore ick wel dat hy mijn liefde versmaet heeft door een mindere. Maer mach ick leven tot sinxen, ick ghelove dat ick sal haer wat te kennen

[fol. f3r]

gheven dat sijs haer sal moghen schamen.