Historie van de borchgravinne van Vergi

Hoe die hertoghinne claechde den hertoghe haren man over desen riddere.

Doe de hertoginne dees woorden vanden ridder verstaen had, soe is si met grammen moede in haer camer ghegaen ende heeft haer sieck ghemaect ende ghinck

[fol. d1r]

te bedde liggen totten avont. Ende des nachts quamse slapen by haren man den hertoghe ende als si int bedde was began si seer te weenen. De hertoghe seyde o lieve vrou waer om weendy. Si antwoorde. Mi verwondert seer dat ghi niet en onderkent eenen boeve en verradere voor eenen goeden man, daer ghi nochtans daghelijcx met omme gaet, op dat hem een wachten mochte dat hy daer door niet en quame in ongeval. Doe was die hertoghe verwondert ende seyde vrouwe segt mi u meeninge, want ghi weet wel dat ic noyt verraders sien en mocht. Doe seide die hertoginne. Ghi hebt bi u eenen vromen ridder, die mi heden aen leyde van sijnder minnen in oneerbaerheyt, dat mi seer spijtet, maer ic peysde dat ict u clagen soude, op dat ghi hem uuten hove soudt bannen, op avonture oft hi mi alleen vonde, hi mocht mi vercrachten ende sinen wille met mi doen. Die hertoge dit horende was niet wel te vreden ende seyde totter hertoginnen. O lieve vrouwe, weest te vreden, ic sal den verrader morgen uut mijn hof verdriven. Ende die hertoge en sliep niet van alder nacht, maer hi overdacht hoe hi de saken des anderen dages soude best beginnen, want hy den ridder uuter maten seer beminde ende lief hadde. Ende hi geloofde sinen wijve, ghelijck menich sot man den vrouwen ghelooft. Des morghens als die hertoghe van sijnder vrouwen op ghestaen was, soo ontboodt hy den goeden ende ghetrouwen riddere om haestelijck by den hertoghe te comen, welcke riddere niet en wiste van deser verraderijen vander valscher vrouwe, des hertoghen wijf. Ende die ridder is terstont ghecomen bi den hertoghe. Ende als hi by den hertoghe ghecomen was, daer hi ginck in sijn sale wandelen, soo gruete hy den hertoghe minnelijck ende des ghelijcxs dede die hertoghe wederom ende gruetede den loyalen riddere. Doe nam de hertoghe den ridder alleen in een camere ende seide tot hem. Het is

[fol. d1v]

schade dat ghi soo cloeck, soo loyael, soo met jolijte sijt int openbaer voor die lieden ende dat ghi int heymelijc sijt soo valschen verrader ende een trouweloos man, alsoo ghi wel teghen mi int heymelijc ghetoont hebt groote onbehoorlijcke ontrouwe; want niet langher ist gheleden dan den dach van ghisteren ghi leyt mijnder vrouwen der hertoginnen aen van oneerlijcke minne, dat ick op u nyet verdient en hebbe. Ghi en wilt niet weten noch bekennen die eere die ick u ghedaen hebbe, want ghi hebt nae mijn schande ghestaen als een valsch, onghetrou man, die niet waerdich en is ghenoemt te werden een ridder. Hier om verbiede ick u mijn hof ende alle mijn lant als een verradere ende een openbaer viant. Ende coemdy oock weder, ic ghelove u ick sal u doen hangen oft quader doot doen sterven als een dief, wien dattet oock lief oft leet ware ende wacht u dat ick u achter desen dach niet meer en sie, so lief als ghi u lijf ende leven hebt.