Logo DBNL
Den boom der gierigheyt, met sijn vruchten, d'welck gemaeckt is op de vrage wat gierigheyt is ende wat haer vruchten zijn (ca. 1600)

Den boom der gierigheyt, met sijn vruchten, d'welck gemaeckt is op de vrage wat gierigheyt is ende wat haer vruchten zijn

(ca. 1600)–Anoniem Boom der Giericheyt in Rijm is dit Boecxken ghenaemt, Den–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Een Nieuw Liedeken,

Op de Wijse: Hoe luyde riep de Ziele tot Godt, &c.

 
HOort toe, een t'samen-spreecken wil ick beginnen,
 
Hoe't Woordt Godts qualijck wordt verstaen,
 
Van veel vleeschelijcke Sinnen,
 
+ En lesen de Schrift alsoo men siet,
 
+ Maer lacen! Zy en nemen 't niet
 
+ Diepe in't herte binnen.
 
+ 't Vleesch sprack: Laet eten en drincken verwerven
 
+ Terwijle wy in't Leven zijn,
 
+ Wants korts moeten wy sterven,
 
+ Ons Leven duert hier een korte termijn:
 
+ Laet ons nu het Vleesch ghebruycken fijn,
 
+ En alle wellust be-erven.
 
De Gheest sprack: O ghy Goddeloose gronden,
 
Hoe sult ghy het Oordeel groot
 
+ Der Hellen onvlien, nae Christus vermonden?
 
Merckt doch aen Paulus reden bloodt,
 
+ Die in wellust leeft, is levendigh doodt,
 
+ Denckt op de loon der sonden.
 
't Vleesch sprack: Daer staet gheschreven by Schriftueren; +
 
Christus heeft voor ons al voldaen, +
 
Waeromme soud' ick treuren, +
 
Al was 't dat ons veel onghevals quaem? +
 
Christus 's Weereldts sonden op zijnen hals nam, +
 
't Handt-schrift wilde hy scheuren. +
 
De Gheest sprack; Iae voor die nieuws zijn herbooren, +
 
Maer anders en helpt ons Christus niet, +
 
Leert ons Iohannes te vooren: +
 
Tot d' ander sal hy segghen, ghedenckt dit hier, +
 
Gaet ghy vermaledijde in't eeuwighe vyer, +
 
In die plaetse metten verlooren. +
 
't Vleesch sprack: Neen, Christus leert ons allegader,
 
Voorwaer het is den wille niet +
 
Van mijnen Hemelschen Vader, +
 
Dat daer een van den minsten siet,
 
Soude zijn verlooren in swaer verdriet, +
 
O! Godt is al veel ghenader. +
 
De Gheest sprack: 't Is waer, Godt wil doch niet al vooren, +
 
Maer 't Volck wil teghhen Christus wil
 
In sijn sonden versmooren, +
 
Daeromme beweent hy Ierusalem swaer,
 
Dat hy die sochte voorwaer,
 
+ Maer zy en wilden hem noyt hooren.
 
+ 't Vleesch sprack; ick ben ghetroost in Paulus reden,
 
+ Ghelijck alle Menschen waren doodt
 
+ Soo hebben u alle Menschen vry
 
+ Het eeuwigh Leven door Iesu Christi
 
+ Uyt louter ghenadigheden.
 
De Gheest sprack: Dijn onverstandt in niet om sommen,
 
Dat ghy wilt leven in sonden quaet,
 
+ En meent by Godt te kommen:
 
Och Vriendt! Ghy dwaelt, Godt soo niet en versmaet:
 
Want my dunckt soo ghy de Schrift verstaet,
 
Dat u niet en magh verdommen.
 
't Vleesch sprack: Dat 's mijn gheloove hier beneven,
 
+ Dat daer niemandt sal zijn verdoemt,
 
+ Door Christum hebben zy 't Leven:
 
Esaias maeckt ons dat wel vroet:
 
+ Al waren mijn sonden soo Roodt als Bloet,
 
Zy worden my al vergheven.
 
+ De Gheest sprack: Dat spreeckt hy tot die hun bekeeren:
 
+ Och! hoe zijt ghy aldus verblendt?
 
Verdwaelt in't Woordt des Heeren: +
 
Daer staet gheschreven ghesproken van Godt: +
 
Wilt ghy Saligh zijn houdt mijn Ghebodt, +
 
Oft u naeckt noch groot verseeren.
 
't Vleesch sprack: Waer zijnse die 't Ghebodt volbringen/
 
Dus al is't dat ick hebbe ghedaen
 
Seer vele quade dinghen,
 
Godt is barmhertigh, dat weet ick wel,
 
Dus sal ick hem bidden om quijtschel, +
 
Als my de doodt komt bespringhen. +
 
De Gheest sprack: 't is al te spade tot dien termijne, +
 
Wie levende nae Godts Woordt niet doet, +
 
Hem naeckt de eeuwighe pijne.
 
Want nu ghy schoon tijdt hebt voor 's doodts benouw, +
 
Om u te bekeeren met groot berouw, +
 
Ghy wil niet ten gheenen fijne. +
 
't Vleesch sprack; ick moet daer op een vraghe vraghen:
 
Den Moordenaer was ghekruyst
 
Al in zijn laetste daghen, +
 
Sprack Godt niet tot hem: O mijn Vriendt jolijs,
 
Heden sult ghy met my in Paradijs
 
Wesen, nae mijn behaghen? +
 
De Gheest sprack: Voor die tijdt Christus hy niet kende,
 
Als hy zijn woordt hoorde, gheloofde dat,
 
+ En beklaeghde stracks zijn ellende:
 
Maer hy roemt van hem over menigh Iaer,
 
Nochtans volght ghy zijn voetstappen niet naer,
 
Daerom naeckt u een quaedt ende.
 
't Vleesch sprack: Waer 't soo ghy my zijt verhaligh,
 
My selven soud' ick brenghen ter doodt
 
+ Uyt desperatie qualigh,
 
+ Ick ware verdoemt: O! noch segh ick voorwaer,
 
+ Is't soo ghy daer seght in't openbaer,
 
O! daer werter weynigh Saligh.
 
De Gheest sprack: De Schrift spreeckt daer af seer Rijcke,
 
+ Datter veel meer worden verdoemt,
 
Dan Saligh autentijcke:
 
+ Ghelijck als een droppel goedt
 
Kleyn is by een Water-vloedt,
 
+ Soo kleyn wordt Godts Volck ghelijcke.
 
't Vleesch werdt verschrickt, en riep met Iob als vooren:
 
+ Vervloeckt moet wel de ure zijn,
 
+ Dat ick oyt was ghebooren,
 
+ Mijn gheloove is quaedt, naer Schrifts belien,
 
O Berghen valt op my! Waer sal ick vlien, +
 
Op dat ick ontvluchte Godts Tooren?
 
De Gheest sprack: Och! wilt niet despereeren,
 
Staet van u boos leven quaedt,
 
En doet boete, wilt leeren: +
 
Vaet het Woordt van Ezechiel devoot, +
 
Want Godt en begheert gheen Sondaers doot, +
 
Waer dat zy van quaedt doen afkeeren. +
 
't Vleesch riep: Och Heere Godt sterckt mijn betrouwen! +
 
En sendt in my eenen Nieuwen Gheest, +
 
Leert my u Woordt vol trouwen, +
 
Och! kastijdt my niet in uwer gramschap wreedt,
 
Ick sal mijn Bedt met Tranen heet +
 
Noch menighmaele bedouwen. +
 
De Gheest sprack: Soo leeft nae Paulus rade,
 
Ende ghelijck als ghy hebt ghegaen
 
Van t' een quaedt tot het ander quade,
 
Gaet soo van deught in deughden voort, +
 
En door Godts Liefde 't Vleeschs lust versmoort,
 
Saligh wordt ghy door ghenade. +
 
't Vleesch sprack: En riep met Paulus bequame:
 
Och! wie sal my nu ontflane
 
+ Van dit stervelijck Lichame?
 
Niet meer wil ick volghen mijn Vleesch vry:
 
+ Och Heere! Sent doch verstandt in my,
 
+ En uwe Liefde by Name.
 
+ De Gheest sprack: Blijft in Godts Liefde ydoone,
 
Soo sal Godt u barmhertigh zijn,
 
+ U en elcken Persoone:
 
Maer 't Volck hoort noch en verstaet dit niet,
 
Dat Godts barmherigheydt niemandt gheschiet,
 
Dan tot die hem lief hebben te loone.
 
't Vleesch sprack: Wie kan my van Godts Liefde wenden?
 
+ Hooghte, diepte, perijckel noch Swaerdt,
 
+ Noch Duyvel en magh my schenden,
 
+ Ick roepe met david om sterckheydt an:
 
+ O mijn Heere! mijn Godt, weest mijn Leydts-man,
 
+ Tot in mijn levens enden.
 
+ O Menschen wilt oock dijn boose Vleesch bestieren,
 
+ Soo wie heden Godts Stemme hoort,
 
+ Wilt doch de sonden vieren,
 
+ En staet op soo Paulus heeft ghedaen,
 
Wanneer hy Godts Stemme hadde ontfaen,
 
Hy liet zijn sondigh hantieren.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied