De Boomgaard. Jaargang 2

[p. 318]

Vreugde.

Nu beur ik weer de levenslamp
Hoog op, vol stralend licht,
En voor de vreugde dichte damp

Van donkere smarten zwicht.

Wat eenmaal was, schijnt verre droom

En heerlijk ik verrijs,

Gaande mijn gangen zonder schroom,

Zingend een blijde wijs.

Hoe kon ik toch zoo droevig zijn

En schreien ied'ren dag:

Nu is mijn leven één festijn

Van jubel en van lach!

De glanzen van de lamp zijn klaar

En spreiden breed zich uit,

Lichtende plekken wonderbaar

Liggen rijk voor mij uit!

En 'k weet dat nooit die lamp verbleekt,

Zoolang gij bij me zijt,

Mijn Lief, want uwe liefde ontsteekt

Het licht, dat m' overspreidt!

Henri H. van Calker.

[p. 319]

RENAAT BOSIERS
Oude Gang.