De Boomgaard. Jaargang 2

[p. 246]

Avondster.

Zooals een kind door donkre lanen gaat
En voelt zich veilig in den blanken glans
Van de avondster, in veerende cadans
Gaan vlug haar voetjes, en haar rein gelaat
Wendt zij ten hemel; - of met zilvren lans,
In nacht-azuur een blinkende Engel staat,
Haar trouw beschermer en haar toeverlaat,
Zoo zalig is 't haar en haar gang wordt dans; -

Zoo liep ik moedig door het donker woud
Van 't leven, dankbaar voor die eene ster,
Die 't zwarte pad mij maakte wélvertrouwd.

Doch plots verdween mijn licht en, her en der,
Nu zweept de storm mij, ik, die zong zoo bond,
Verdwaal in donker - en mijn doel is ver.

Velp, April 1991.

Hélène Swarth.