De Boomgaard. Jaargang 1

[p. 630]

Uitvaart

Ik heb mijn oude leed ter rust gedragen
In koele tuinen van vergetelheid,
Ik heb een kuil gedolven, diep en wijd,
Te midden van veel marm'ren sarcophagen.

Daar heb ik toen den doode neergeleid,
Waar reeds zoovele stille dooden lagen;
En toen hij neerlag, kwamen al de dagen
En hebben aarde - schep na schep gespreid.

Lang bleef ik roerloos daar, ter aard' gebogen,
Wijl zij in sombre stoeten langs mij togen
En 't koude lichaam meer en meer verzonk;

Toen keerde ik, zonder de effen plek te merken...
Lethe omstroomt de donkre doodenperken:
Ik bukte mij en nam een diepen dronk.

M.A. van Eck.