Het Boek. Serie 2. Jaargang 28
(1944-1946)– [tijdschrift] Boek, Het– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 79]
| |
Nog een schijnadres van Pierre de Vingle?Eenige jaren geleden heb ik hier en in het Bulletin de la Société de l'Histoire du Protestantisme françaisGa naar voetnoot1) de aandacht gevraagd voor een Antwerpsch schijnadres van de Geneefsche drukker Pierre de Vingle. Het luidt: Anvers, Pierre du Pont, a lenseigne du Pigeon blanc, 10 et 12 juing 1533 en hij heeft er gebruik van gemaakt in een Fransche uitgave van Bodius' Unio, die inmiddels, als schijnbare Antwerpsche druk, onder no. 4127 is opgenomen in de Addenda op Nijhoff-Kronenberg IIGa naar voetnoot2). Thans heeft Mademoiselle Gabrielle Berthoud te Neuchâtel de vriendelijkheid me naar aanleiding mijner mededeeling in het Bulletin te wijzen op een vroeger en bijna gelijkluidend schijnadres, waarin echter niet Antwerpen, maar Venetië als plaatsnaam wordt genoemd. Het moet voorkomen in hetgeen als de tweede druk van Farel's Sommaire et briefve declaration wordt beschouwd: Imprimé à Venise par Pierre du Pont à l'enseigne du Pigeon Blanc, le 12e de novembre 1529Ga naar voetnoot3). Een exemplaar dezer editie is tot nu toe niet gevonden; het bestaan ervan is echter bekend geworden uit een strafzaak voor het Hof te Dôle. Op 14 Maart 1529 (=1530) werd aldaar dit boek ten strengste veroordeeld en 't in beslag nemen ervan bij boekhandelaren gelast. De heer L. Lefebvre heeft indertijd dit oude proces weer uit 't verleden opgevischtGa naar voetnoot4). Aan de ‘farellistes’ en aan de Bazelsche bibliografen | |
[pagina 80]
| |
- het boek werd door het Hof te Dôle voor een Bazelsch product gehouden - droeg hij de beslissing over de afkomst van de druk op. In de Chronique van een tijdschrift voor locale geschiedenisGa naar voetnoot1) heeft Mademoiselle Berthoud thans gewezen op mogelijk verband tusschen de beide schijnadressen van Pierre du Pont te Venetië en te Antwerpen, respectievelijk door L. Lefebvre en door mij gesignaleerd. ‘En conclurons-nous à l'identification de Pierre de Wingle avec Pierre du Pont, en 1529 comme en 1533? L'hypothèse est tentante, mais délicate à vérifier, toute comparaison de matériel typographique étant exclue du fait qu'on ne possède pas d'exemplaire du Sommaire de 1529’. Een verder onderzoek naar de kwestie wordt tot slot door de schrijfster beloofd. Wel blijft zekerheid in dezen uitgesloten tot er een exemplaar van de bewuste uitgave is gevonden. Maar, al is het natuurlijk niet ondenkbaar, dat Pierre de Vingle voor zijn Bodius-editie in 1533 een valsche naam en adres (‘Anvers, Pierre du Pont, a lenseigne du Pigeon blanc’) met de lichte verandering van Venise in Anvers van een Bazelsch pseudonymus heeft overgenomenGa naar voetnoot2), heel wat grooter is de kans, dat ook hij de Venetiaansche Pierre du Pont van 1529 is geweest. Met de eerste druk van Farel's Sommaire past ook de tweede geheel in de lijst zijner publicaties. Het zou zeker een blijde verrassing zijn voor Mademoiselle Berthoud en voor de beoefenaars der geschiedenis van het Fransche protestantisme in 't algemeen, zoo thans ergens uit een Nederlandsche of Belgische schuilhoek nog eens een exemplaar van de bewuste Sommaire (12 Nov. 1529) te voorschijn mocht komen.
's-Gravenhage, Maart 1943. M.E. Kronenberg. |
|