ten, daermense inne taste gelijckmen hout tast, metachtien, twintich, met vijfentwintich te male, tis waer datmen niet stroots genoech en cost ghefineren om die menschen in te binden, men bont cleyn kinders neffens de beenen van den grooten menschen. Dit was een wonder boven wonder, daer sterffer op 7 maenden int Gasthuys van St. Jan opten Poel te Bruessel onder mans, vrouwen ende kinderen derthien duysent, somma daer sterffer binnen tsjaers meer dan achtien duysent, van in Julio int jaer van 1556, tot in de maent van Julio in het jaer van 1557. Dit is gheaffirmeert by de goede Heeren die doen ter tijdt mombaers waren vanden Gasthuyse. Doen de groote couwe cesseerde ende den tijt wat openden, so waren die voors. armen van buyten afgedanct van des Conincx wegen, gevende elcken persoon eenen reael, te weten dry stuyvers en halven Brabants, elck nadat sy van ghetale ende huysgezin waren, ende dat een yegelic daermede tot zijnen landewaerts keerde, maer dat woude qualick zijn, maer men vonter na dat sy ginghen alomme coopen, de eene een hemdeken, dandere, coussens, ende schoenen, etc.
Binnen desen couwen winter de Grave van Feria Spangiaert, sont des avonts zijn boden wt, waer sy eenige arme menschen vonden liggen op de sittens oft elders daer sy somtijts lagen ende vergingen van coude ende gebreken, die dede hy in zijn logijs brengen, ende teten ende te drincken geven, ende so inde stallen of elwaerts slapen dat sy ymmer wat bat lagen dan opter straten, ymmers twas een groote ende onverdraghelijcke armoede voor den schamelen huysman, die het huys vol kinderen hadde.
Ende noch daer en boven soo sprackmen seer vele van de alderquaetste, onverdragelijcke plaghe der oorlogen, ende datten Coninc van Vrancrijc het bestant gebroken hadde, ende op onse landen vallen wilde, alst bleec dat des maendaechs inde goe-weke te Bruessel was wtgeroepen openbaer oorloge tussen Coninc Philips van Engelant ende Coninc Henric van Vrancrijc, zijnen landen ende onse landen te water ende te lande, te vyere ende te sweerde, welcken roep maecte menich bedroeft herte.
(Dat 2e deel vande Hollantsche ende Seelantsche Cronycke. Met grooter vlijt by een vergadert. E[llert] D[e] V[eer]. Dordr. 1595, fol. 232, 233.)