Presidentiële provenance
Thomas Jefferson, de derde president van de Verenigde Staten, kon zich geen bestaan zonder boeken voorstellen. Aan het eind van zijn leven verkocht hij zijn collectie van 6700 boeken aan de Library of Congress in Washington, uit barmhartigheid, omdat de Britten in 1814 verschillende overheidsgebouwen in de as hadden gelegd. Jefferson begon echter meteen aan een nieuwe verzameling, die na zijn dood in 1826 bekend werd als zijn ‘retirement library’.
Onlangs heeft een bibliothecaris in Saint Louis (Missouri) 28 titels in 74 banden kunnen identificeren als afkomstig van de boekenminnende president. Want, hoewel diens ‘retirement library’ in 1829 per catalogus onder de hamer kwam, niemand wist precies waar Jeffersons boeken waren beland. De bibliothecaris ontdekte na een speurtocht Jeffersons initialen in de boeken en enkele correcties en aantekeningen in de marge. Behalve aardige ingrediënten voor een bibliofiele detective geven de boeken ook een goede indicatie waarvoor Jefferson zich op late leeftijd interesseerde: veel klassieken en filosofie (Aristoteles, Epictetus, Hippocrates) en opvallend weinig recht en politiek. ‘Among the values of classical learning, I estimate the luxury of reading the Greek and Roman authors in all the beauties of their originals’, schreef Thomas Jefferson op 24 augustus 1819 aan een vriend.