De vossenjager... hij is niet meer
In memoriam Wim Gielen (1935-2010)
Op 1 september is Wim Gielen in zijn woonplaats Hulst overleden. Hij was er meer dan dertig jaar huisarts. Naast zijn drukke praktijk, die hij met veel inzet uitoefende, wijdde hij zich met hart en ziel aan Reinaert de vos en het fabelboek in zijn algemeenheid. Hiernaast ging zijn interesse ook uit naar literatuur, streekgeschiedenis, beeldende kunst, archeologie, architectuur en klassieke muziek (hij organiseerde bijvoorbeeld tot op het laatst de orgelconcerten in de monumentale Sint-Willibrordusbasiliek). Er verschenen diverse publicaties van zijn hand over de Reinaert, zowel in boekvorm als in de vorm van bijdragen aan jaarboeken en tijdschriften. In samenwerking met anderen organiseerde hij tentoonstellingen en lezingen over zijn favoriete onderwerp in streekmuseum De Vier Ambachten en het stadhuis van Hulst. Hij leverde een zowat voortdurende strijd met plaatselijke overheden om vernietiging en verminking van Zeeuws-Vlaams erfgoed tegen te gaan. Voor zijn culturele inspanningen en vooral voor zijn activiteiten op het Reinaertvlak werd hij in 1994 benoemd tot ridder in de Orde van de Vossenstaart.
Boeken vormden wel zijn grootste passie: in de loop van de tijd bracht hij een gigantische collectie Reinaerdiana en fabelboeken bijeen. Deze vonden alle een plaats in het monumentale pand aan de Grote Markt, net als de talloze kunstobjecten die hij van overal mee naar huis bracht: grafiek, schilderijen, beelden, foto's, glasramen, enzovoort, voor het merendeel in het teken van zijn boekencollectie. Waarschijnlijk is zijn verzameling de grootste op dit gebied in Nederland en Vlaanderen en gaat zijn bibliotheek vrijwel in haar geheel naar een Vlaamse instelling. Hij ontbrak bij geen enkele Reinaertactiviteit, was altijd geïnteresseerd in welk cultureel-historisch onderwerp dan ook en je deed nooit tevergeefs een beroep op hem als het om medewerking ging.
Zelfs toen hij ernstig ziek was, kon hij het niet laten om begerenswaardige zaken te kopen. Hij weigerde de strijd tegen de dood op te geven en probeerde nog zo veel mogelijk van het leven te genieten. Uiteindelijk verloor hij natuurlijk de strijd. Met hem is een groot collectioneur en kenner van de matière renardienne van ons heengegaan. (Met dank aan Peter Everaers)