apart illustratiekatern ingericht, maar de afbeeldingen stonden keurig bij de kavels, wat een hoop heen en weer bladeren en gehannes met Arabische en Romeinse nummers scheelde. De veiling was opgesplitst in drie afdelingen: ‘Book Art’ (534 nummers), ‘Prints, Drawings & Posters’ (44 nummers) en ‘Dutch Literature’ (300 nummers). De eerste twee onderdelen waren in het Engels beschreven, het slotstuk in het Nederlands. Bij aandachtig bestuderen van de kavels werd x overigens alleen maar een groter vraagteken, want de aangeboden collectie was dermate eclectisch dat daarin geen lijn viel te ontdekken. Een x is niet alleen een onbekende grootheid, maar ook een vermenigvuldigingsteken, en het leek erop dat de collectie x was aangevuld met eventuele collecties y en z, waaronder enkele plukjes onverkochte voorraad van antiquariaat AioloZ. Overigens is de identiteit van x inmiddels algemeen bekend.
NRC Handelsblad berichtte op 9 mei over aabp Auctions, de nieuwe speler op de boekenmarkt. Titel: ‘Antiquarische boeken ook voor de gewone man’. In het paginabrede artikel legde Van Winden uit dat zijn marketingtechnieken een hoger doel dienden: hij wilde met kijkdagen op drie verschillende locaties en twee minisymposia in Antwerpen en Amsterdam over verzamelen verder kijken dan zijn neus lang was. Als de mensen niet naar de boeken komen, brengen wij de boeken naar de mensen, was zijn devies. Of die gewone man zich werkelijk aangesproken voelde, het is moeilijk te zeggen, maar het symposium in Antwerpen werd afgelast wegens gebrek aan belangstelling. Op de kijkdag in De Bijenkorf in Amsterdam was het verdacht rustig. Misschien ook liet de gewone man zich afschrikken door grote bedragen en de soms al te beknopte beschrijvingen.
Men kan lacherig doen over het rondreizende boekencircus van aabp, met zijn pleidooi voor meer promotie heeft Van Winden wel een punt. De meeste antiquaren zijn allergisch dan wel te bescheiden voor een goede pr. De NVvA zou eens moeten overwegen om een Ambassadeur van het Boek aan te stellen, een Bekende Geletterde Nederlander, die zo nu en dan bij Matthijs van Nieuwkerk kan aanschuiven om bij een miljoenenpubliek het schone of zeldzame boek onder de aandacht te brengen. Boudewijn Büch, Diederik van Vleuten en ook Piet van Winden zelf hebben deze nuttige rol in het verleden vervuld. Een bibliofielenvereniging, een soort Nonpareil zonder de hoge eisen en dito leeftijden, met een toegankelijk forum op internet zou wellicht ook een goed idee zijn.
De aanblik van een tjokvolle zaal bij Arti et Amicitiae was hoopgevend: het lijkt erop dat steeds meer verzamelaars hun gokje wagen op de veiling, om de antiquaar als tussenpersoon buitenspel te zetten. Om drie minuten over half twee ving de veiling aan, met een kleurrijk gekalligrafeerd abecedarium, waarop niet werd geboden. Voor een aantal luxueuze jaarboeken van de Antwerpse kunstclub De Scalden, verdeeld over veertien kavels, was tevens weinig belangstelling: ze bleven op de plank staan of gingen voor de inzet (twee derde van de laagste richtprijs) naar een commissie. Het lot met meer dan 200 boekbanden uit de periode die Ernst Braches zo goed heeft gedocumenteerd, haalde met €2250 eveneens maar net de inzet (geschat €4000-5000). De grote collectie was enkel op afspraak in te zien, wat blijkbaar niet of weinig was gebeurd. Verrassender was de strijd bij het hiernavolgende lot: elf efemere publicaties uit dezelfde periode, wat prospectussen en tijdschriftjes, gingen naar een handelaar voor €550 (€120-180), exclusief 23,8% opgeld.
Een van de twintig luxe-exemplaren van J.C. Bloems De Nederlaag uit 1937, een typografisch juweel, deed €360 (€350-500). Dit op Japans papier gedrukte exemplaar kwam al tweemaal eerder onder de hamer, bij de legendarische Beijersveilingen van de collectie Henri Dirkx en de collectie Firmijn van der Loo in respectievelijk 1981 en 1983. De provenance was zichtbaar: op de binnenzijde van het voorplat waren ingeplakt het nobele, bescheiden ex libris van Dirkx en het afzichtelijke, spierwitte ex libris van Van der Loo. Er zijn restauratoren die een dergelijk eigendomskenmerk moeiteloos kunnen verwijderen.
Binnen Book Art was P.C. Boutens als uitgever ondergebracht in een speciale paragraaf; voor de handschriften en opdrachtexemplaren van Bou-
Auteursrechtelijk beschermd
