Marginaliën
Cultuurbehoud
Het advies van de cultuurraad betreffende de bibliotheek Ritman, bevat afgaande op de berichtgeving hierover in de NRC van 3 november jl., enkele bedenkelijke elementen.
De betreffende bibliotheek bestaat uit dui zenden oude en moderne boeken, waarvan een groot aantal onmogelijk als van specifiek Nederlands cultureel belang kan worden gekwalificeerd. Het merendeel van deze druk werken en handschriften is niet in het Neder lands gesteld, betreft niet uitsluitend of in belangrijke mate Nederland, is verschenen buiten Nederland en van de hand van auteurs die geen of betrekkelijk weinig invloed hebben gehad op de Nederlandse cultuur, tenzij men de Rozenkruisersbeweging en andere esoteri sche stromingen allemaal, zonder uitzonde ring, als typisch Nederlands wil zien.
Deze bibliotheek als geheel, met uitzondering van een beperkt aantal te noemen titels, op de lijst te plaatsen van cultuurgoederen die het land niet uit zouden mogen, zou een fundamentele aantasting kunnen betekenen van het beschikkingsrecht van de eigenaar over door hem/haar rechtmatig verworven roerende goederen. De eigenaar zou nu immers zijn bibliotheek alleen maar in Nederland kunnen verkopen en uitsluitend als één geheel.
Logischer zou het zijn alleen die boeken die inderdaad zeer kenmerkend zijn voor de Nederlandse cultuur en waarvan bijvoorbeeld geen exemplaar in een Nederlandse openbare boekenverzameling aanwezig is, op de lijst te plaatsen. Daarmee zou de staat zich dan bovendien ook verplicht moeten achten om, zodra de eigenaar zo'n boek wil verkopen, het voor de dan geldende marktprijs aan te schaffen. Voor zo objectief mogelijke vaststelling van die prijs staan vrij eenvoudige wegen open die bij elke deskundige als bekend mogen worden verondersteld.
Zich als beschermer van de ondeelbaarheid van deze collectie op te werpen, met het argument dat de collectie met veel kundigheid door de verzamelaar is samengesteld en de individuele boeken nauw verband met elkaar hebben, is geen typisch Nederlands cultureel belang. Dit tot doelstelling verheffen gaat veel verder dan de kennelijke intentie van de Wet op het Cultuurbehoud. Dit zou bovendien betekenen dat voor verschillende andere particuliere bibliotheken in Nederland eenzelfde benadering gerechtvaardigd zou worden.
Als het van groot belang mag worden