Het boek der psalmen, nevens de gezangen bij de Hervormde Kerk van Nederland in gebruik



De 75. Psalm.
§1 U alleen, U looven wij; Ia wij looven U, o Heer! Want uw naam, zoo rijk van eer, Is tot onze vreugd nabij: Dies vertelt men, in ons land, Al de wondren uwer hand.
§2 Als ik 't ampt ontvangen zal, Wil ik, volgens eed en pligt, Altoos recht doen in 't gericht. Land en volk was in verval; Maar zijn pijlers steld' ik
[Folio 43r]
vast, Tegen woed' en overlast.
§3 Tot het dom en dwaas geslacht Zeid' ik: “Wees niet zinneloos:” Tot de snooden: “Weest niet boos, Dat gij hoornen, sterk van kracht, Woedende naar boven steekt, En met stijven halze spreekt.”
§4 Geen geval, geen zorg, geen list, Oost noch west, noch zandwoestijn, Doet ons meer of minder zijn: God is richter, die 't beslist; Die, als aller Oppervoogd, Deez' vernedert, dien verhoogt.
§5 Want des HEEREN hand besluit Eenen kelk vol bitterheid, In zijn gramschap toebereid, En Hij drenkt er 't menschdom uit; Doch der goddeloozen mond Zuigt zijn hef uit, tot den grond.
§6 'k Zal dit melden, 'k zal altijd Zingen Iakobs God ter eer, Slaan der boozen hoornen neêr, Vellen wat zijn' naam bestrijdt; Maar der vroomen hoorn en magt, Zal verhoogd zijn door Gods kracht.