Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc
(1608)–Anoniem Bloemhof van de Nederlandtsche ieught–
Auteursrechtvrij
[pagina 84]
| |
De menschen (och!) die minnen sonde:
Dus vrees' ick dat dit Sonne-schijn
Sal baeren vierigh Pest-venijn,
Dat 't sondigh hert gheeft doodes vvonde!
Dan, vvie comt hier tot desen stonde
Soo bly ghetreden?
De Liefde.
Vreught (soete vreught) verblijd u heden,
Al die de deught van herten mint:
Des Hilicks staet men nu beghint
Alleyn om deught en goede seden!
Den Herder trouvv die trouvvet heden
Een edel Maeghet!
O naer zijn geld zy niet en vraghet;
Zy vraeghet niet naer zijn gheslacht:
In Christo sy hem Edel acht:
Zijn deught en vvijsheydt haer behaeghet:
Eer ende trouvv zy hem opdraghet:
Men moet haer Croonen!
De Deught.
Met goudt en silver haer te loonen,
Dat soude vvesen slaeven-loon:
Vlecht eenen Krans van Bloemkens schoon;
VVilt onse bloemen niet verschoonen.
De vrome vvy ons gonst betoonen
Naer onse machten.
Och eene bloeme, dien vvy achten!
Die vvasset aen der vijvers cant:
Hy blusschet den onreynen brandt:
(Daer Christen-volck sich moet van vvaechten)
Om die te plucken vvillet trachten,
O suster vveerdigh.
De Liefde.
Ick gae daer henen vvonder veerdigh,
Hoe lacht my die Nympaea toe!
My jammert dat ick haer af-doe.
O edel Maeghden-bloeme vveerdigh,
Denckt niet, dat ick stout end' hooveerdich
V dus af-rucke:
Wt reynder liefden ick u plucke,
Om croonen eene reyne Maeght,
Die u by haere bursten draeght.
En vreeset niet voor schand' of drucke:
Ghy sult vry zijn van onghelucke:
Ick ben u burghe!
NYMPHAEA.
O Liefdes kindt, ick heb gheen surghe
Dat het my schaede soude zijn
| |
[pagina 85]
| |
Te comen voer haer soet aenschijn:
Doch om een saeck ick my verburghe;
Dat 'svverelts volck my niet vervvurghe
Met vuyle handen.
De reyne Liefd' stinckt in dees landen:
Zy minnen Nummulariam:
Verheven is des goudt-bloems stam:
Satyrion (o schandt der schanden!)
Ghebruycken sy tot onreyn branden:
Naer my niet taelet!
De Liefde.
Nymphea, Comt: niet langher draelet!
Daer sit de Bruydt: Biedt haer gheluck.
Vrouvv Bruyt, veel vreughd, en vveynich druk
Gheeft u de Heer (die deught betaelet)
Heer Bruydegom, Gods lof verhaelet:
Het hert moet springhen!
Van s'Vijvers cant vvy Bloemen bringhen:
O Lieve neemtse blijde aen:
De gonste moet voor al aen staen:
De Liefde reyn quam daer toe dvvinghen
Looft ghy den Heer voor dese dinghen:
Gods lof vvy singhen.
|
|