Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc
(1608)–Anoniem Bloemhof van de Nederlandtsche ieught– Auteursrechtvrij
[pagina 72]
| |
2.
Siet! u gheslacht toenemet jaer op jaer,
U kinders staen om uwen disch te gaer.
U Vrouwe sit met t'jonghste op den schoot:
Met zijn ghesin eet met de blijdste broot.
3.
Al wat ghy slaet ter handen, het ghedijt:
Te water en te land ghesegent zijt:
Al wat ghy werckt, heeft voortgangh wonder goet,
Der vromen huys heeft altijds overvloedt.
4.
Somwijl (ick kent) jae dickwils, het gheschiet,
Dat ghy veel drucks in uwen wooningh siet,
Aen Vrouw, aen kind, of aen u selven met:
Somwijlen schijnt der vromen vreugt verplet.
5.
Maer in dien druck hebt ghy de meeste vreught:
Als t'lichaem weent, de ziele meest verheught:
Als t'lichaem lijdt, de ziel meest is ghesond:
Als t'lichaem sterft, vlied de ziel doodes wond.
6.
O niet so hoogh, mijn dicht, vliegt niet van my
Ick segh, de vroom is wel een wijl onbly:
Is wel een wijl bekreten door t'verdriet,
God proeft de zijn, maer hy verlaetse niet.
7. Besluyt.
Ghy soete, jeught (want t'is om u ghedaen)
Ghestadigh wilt in Godes weghen gaen:
En God sal u, God sal u, seghen seer.
Gheluck, gheluck, geluck, gheeft u de Heer.
|
|