Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc


Nieu-Liedt, op de Voys: Laestmael met alsoo blijden sinne, &c. REcht ghelijck een schip gheseten Op een hole rotse vast: Dat de schipper niet can weten Om te zijn daer van ontlast: Vintet' leven aenghetast, En met allen yver past Om den steven soe te wicken Dattet Roer daer van mocht schricken, Maer t'is al om niet besint T'vechten teghen stroom en wint. Ider man benaut van herten, Soeckt voor hem den besten raet Ider een vol druck en smerten Toocht behulp en beste baet: Maer alst ancker desolaet (Van de hoop) te gronde gaet, Ongesien voor smenschen ooghen Wert het schip daer van ghetooghen, En door t'selve quaet vermast, Wederom int goet ontlast. Hope de mijn hert vol sorghen, Heeft ghesmeten op een wel, Hout in alle smert verborghen, Om der reyne minnen spel. Doet noch even het ghequel, My benaude schip ghesel, Buyten s'menschen doen en crachten, Met een goet vermoen te wachten, Dattet hert mach werden vry, Van zijn groote slaverny. PRINCE Dese princelijcke seghen
[pagina 58]
Hangt alleen aen een Goddin, Om haer schoonheyt te beweghen, Int opgroeyen van de min, Dattet haer tot ghewin T'lijden daer het noch is in, Mocht vol couragieusheyt te drijven, Als het schip dat scheen te blijven, En nochtans hoe datter scheen Naer ghenoegh: maer niet verdween. Fonteyn.