Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc

[p. 24]

Liedt op de Voyse: Schoon Lief wilt mijn troost geven,etc.

DAer een Goddinne wandelt,
O Goden my verhandelt
In bloemkens by den wegh,
Laet alles claer ontluycken,
Op dat de fleur mach duycken,
Ter plaetsen daer ick legh.

Lust haer de roode Roosen,

Doet minnelijck toegloosen
My in een Roose claer,
Begeert zy t'violiertjen,
Of plucken t'Eglentiertjen,
Laet ick toebloosen haer.

Het Leeliken der dalen,

Laet sy haer aem inhalen,
En dalen tot hem neer,
Hoe langer en hoe liever
Is haer de mins gheriever
Voor onser beyder eer.

Al dat haer lust laet wesen

In de ghedaent van desen,
Opdat my t'rusten lust,
Die rooskens van haer wanghen
Met leelikens behanghen,
Haer hals het lusten blust.

Het voetsel uyt haer borsten

Sal mijn ghedaent nae dorsten,
Ghelijck Auroras nadt,
Dat zy soo wel by desen
Als ick met haer te wesen
Mijn lust en Vreuchden hadt.

Soo moghen daer twee bloemen

Haer princelijck beroemen
Al inder minnen hof,
En singhen met verblijden
Tot eewicheyt van tijden
Deser Goddinnen lof.