Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc

D'een vriendt teghens d'ander. A.I.

A. Wat is doch dat u dus treurt, wat doet u vreuchde vluchten?

Wat ist doch dat u let, wat willen uwe suchten?

I. Een Jonckvrou ic bemin. A. Is sy wel minnens waert?
I. Beminnens waert? Ic sach noyt schoonder dees aerd.
A. Segt my waer ghy 's eerst saeght? I. Nu corts was ick te gaste,

By eene mijne vriendt, Cupido my verraste

Aen tafel. A. Maer hoopt ghy haer wel te crijgen licht?

I. Ick hope dat zy oock ghequetst is door zijn schicht,

En dan soo hoop ick haer int heymlijck te genieten.

Dat ick haer trouwen most, dat soude my verdrieten.

A. Segt my bemint ghy haer dan niet in deucht en eer?
I. Neen: want t'is my genoech, als zy doet mijn begeer.

Wat soud' ick trouwen haer, zy is niet rijc van goede,

Noch van geen groot geslacht, en ooc niet eel van bloede,

Weet ghy niet dat het is nu al om gelt te doen,

Daer isset daert' my let, en daer wringt my de schoen.

A. Of sy op sulcken voet, u gantschlijck niet gheriefde?
I. Soo woud ick oock terstont my vrijen van haer liefde.
A. De liefd' is niet by u: maer Min van t' blinde kint,

Want die Cupido raeckt zijn sinnen zijn verblindt.