Den blijden-wegh tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt

vermeerdert met vele nieuwe leysenen, lof-sanghen ende gheestelijcke liedekens

[p. 218]

Van Alder-heylighen tot Kersmisse. Het III. Deel.

Liedeken, Vande klachten der Sielen in't Vaghevyer.

Op de wijse: Amarille.

MIjne vrienden, o vrienden,
Laet dalen u ghesicht
Op dese mijnen, die my verslinden.
Ick arme Siel met boosheyt overladen
Word' in dit vyer ghebraden,
Om kleyne sonden
Word'ick in dees vlam verslonden,
Mijne vrinden, naeste vrienden, liefste vrienden
Thoont ghenade.

Thoont dan, o thoont ghenade,

Thoont dat ghy vrienden zijt,
Van mijn misdaden wilt my ontladen.
Waer is den tijdt van mijn jonghe jaren,
Die my dees pijnen baren?
Waer zijn de daghen,
Die ick nu moet beklaghen?
Mijnde vrinden, naeste vrienden, liefste vrienden
Thoont ghenade.

[p. 219]

 

Thoont dan ghenade, ghenade,

 

Door u ghebeden goedt,

 

Wilt niet versmaden een siel met druck gheladen.

 

Ick ben u bloet daer ghy uyt zijt gebooren,

 

Hoe kondy doch aen-hooren

 

Mijn bitter kermen,

 

En mijnder niet ontfermen.

 

Mijne vrinden, naeste vrienden, liefste vrienden

 

Thoont ghenade.