Den blijden-wegh tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt
(1645)–Anoniem Blijden-weg tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt–
Auteursrechtvrijvermeerdert met vele nieuwe leysenen, lof-sanghen ende gheestelijcke liedekens
Op de wijse: Hemels borghers neemt eens acht, &c.
EEns ick aensagh des hemels throon
Blincken schoon,
Verlicht door de stralen der Sonnen,
De boomkens ende velden groen
In't saysoen,
De voghels haer musieck begonnen.
| |
[pagina 123]
| |
Naer haer natuer houde sy choor
Soet ghehoor,
Maer wat doen wy arme sondaren
Die naer Gods beelde zijn ghedaen,
Blijven staen,
Al oft wy alle steenen waren.
Oock d'Elementen houden ganck,
In bedwanck:
Sy loopen u en't allen tijden,
Hoe comt, daer ons is schoon verstant,
In gheplant,
Dat wy de sonden niet en mijden?
d'Aerd' brenght oock haer vruchten voort
Door een woort:
De wateren climmen en dalen:
'T vier en Locht neemt voor loghement,
'T Firmament,
Maer wy ind'aerde altijts dralen.
Diversche menschen nu ter tijt,
Godt ten spijt,
Doen sonden met de Creaturen,
De wereldt sot volghen sy naer,
'T blijckt voorwaer,
Eylaes ten sal niet langhe dueren.
Veel dwasen loopen al verkeert,
Ongheleert,
En soecken hier de breede paden:
Den enghen wech is haer te strangh,
En te langh,
Wellusten en can haer niet versaden.
| |
[pagina 124]
| |
Christus voor onse deure staet
Vroech en laet,
Hy clopt, hy waerder gheerne inne;
Ontsluyt u herteken met spoet
En weest vroet,
Ontfanght hem met een soete minne.
Hy roept tot u als tot zijn bruydt
Overluydt,
Komt al tot my die sijn beladen,
Ick sal u in mijn wonden root
Kleyn en groot,
Ontfanghen uyt milde ghenade.
Den Phenix die daer hooghe was
Daelde ras
In bed schoot der suyver Kersouwe
Ontsteken met der liefden brandt,
Heeft hem pandt
Ghegheven tot onse behouwe.
Als een bermhertich Pellicaen
Heeft ontfaen
Voor ons soo veel bloedighe wonden
Voldaen uyt liefden menich fout
Aen het hout
Des cruycen, voor alle onse sonden.
|
|