Den blijden-wegh tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt

vermeerdert met vele nieuwe leysenen, lof-sanghen ende gheestelijcke liedekens

[p. 40]

Een ander.

Op de wijse: Als iupijn speelden met sijn pijpken in't dal.

GRoot wonder, nu onder den hemel gheschiet.
Een maghet // die draget een kindeken siet,
Te voren // geboren: noyt mensch sulckx sach,
Dat een suyver maghet van kinde ghelach.

Hoort lieden // t'gheschieden, dat Godt heeft behaeght,

Te geven // het leven door die suyver maeght.
Te voren // verloren die waren als doot,
Die quam hy verlossen door liefde seer groot.

Veel suerheyt // en stuerheyt des winters men sagh?

Als jeughdich // en vreuchdigh dees Maghet ghelach
Sy baerden // op aerden den schepper van al
In eenen seer cleynen doorluchtighen stal.

Doen waren // daer scharen van herders ghestelt,

Die wachten // by nachten de schaepkens opt velt.
Sy hoorden // de woorden van d'Enghelkens soet:
Loopt Herders, loopt vlijtich nae Bethlem met spoet.

Sy liepen // en riepen malcanderen aen:

En quamen // te samen na Bethlem gegaen:

[p. 41]

 

Sy vonden // bewonden een kindeken cleen,

 

Met luyers en tuyers by Moeder alleen.

 

Doen vielen, door knielen de herderkens neer:

 

Ontladen // aen-baden dit kindeken teer,

 

Sy lachten // en dachten: wat verwonderen nacht,

 

Die ons een soo soete kindt voort heeft ghebracht:

 

Doen voeyden // en hoeyden den Enghel haer Vee

 

De schaepkens // al raeykens door sprongen de wee.

 

De geyten // in't bleyten die schenen verheucht:

 

De koeyen // in't loeyen die schenen vol vreucht.

 

O menschen, die wenschen naer dit droeve dal

 

Te loven, hier boven den Stierder van al.

 

Soeckt vlietich, en schietich dit hemelsche kindt,

 

'Tgheeft deuchden // en vreuchden aen die het bemindt.