Den blijden-wegh tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt



[pagina 4]
Van Kersmise tot Lichtmisse Het I. Deel. Schoone gheestelijcke Leysenen. Van de gheboorte Chrisi.
Op de wijse: Alsoo 't beghint. HEt viel een hemels douwe In een kleyn maechdeken, Ten was noyt beter Vrouwe, Dat ded' een kindeken, Dat van haer was gheboren, En sy bleef Maghet fijn: O Maghet wtverkoren, Lof moet u altoos sijn. Die Maghet ghinck met kinde, Een swaerheydt ghinck haer aen, Als Ioseph dat versiende Dien goeden weerden man, Hy docht, ick wilse laten Den Vader ben ick niet, En trecken mijnder straten, Eer my schande gheschiet. Al van des hemels throone Sprack hem den Enghel aen O Ioseph Davids sone. O wtvercoren man,
[pagina 5]
Blijft toch beyde te gader Tis boven menschen kracht Dat Godt almachtich Vader In haer dus heeft ghewracht. Corts daer naer is ghegheven Een Keyserlijck ghebodt Dat elck mensch sonder sneven Moest komen sonder spodt Van waer hy was gheboren, En brenghen sijn tribuyt, Dat dedemen daer hooren, En roepen overluydt. Maria Ioseph mede, Quaemen te Bethlehem waert. Want daer was Iosephs stede, Soo de Schrifture verclaert, Maer sy mocht nievers inne; Men wees haer altoos voort, Der Enghelen Coninginne En wiert daer niet verhoort. In't veldt hebben sy vonden Een huys seer dun ghedaeckt, Binnen soo corte stonden Hebben logijs ghemaeckt, Daer wert de mahget Moeder Al sonder wee oft pijn En Godt des menschen broedet, Mocht hy ons nader zijn?

Van Kersmise tot Lichtmisse Het I. Deel.