De Blauwvoet. Jaargang 1

Drie droeve Liedjes.

I.

Een lied wil 'k voor u zingen
Heel zacht, bijna met schroom,
Vol wonder- teere dingen:
Ge zijt zoo mooi, zoo vroom.

Hoe moet ik u beminnen,
U, die zoo blank en rein
Straalt boven kranke zinnen
En zwakke menschlijk- zijn?

Hoe zal ik van u droomen?
In zonnig avend- rood
Zult gij eens tot mij komen
Meedoogend lijk de dood.

Dan droogt ge mij de tranen
Met kussen van de wang.
'K wil mij gelukkig wanen;
Ik minde u reeds zoo lang.

Zoo zal ik van u droomen,
Een avend in de Mei...
- Nooit zult gij tot mij komen
En alles weent in mij.

II

Doe nu de beide blinden dicht

Eer blije Lente dage

Dat niet het heldre zonnelicht

Mijn droeve denken plage.

Nu wil ik heel alleene zijn

Om slechts aan haar te denken;

De rust der eenzaamheid zal mijn

Arm hart weer vrede schenken.

Sluit mij nu van de wereld af

Zoo ernstig, kalm en koud, en

'k Wil lijk in veilig graf

Mij ver van menschen houden

Zong ik voor hen ook mijn verdriet,

Wat kan mijn smart genezen?

Ik heb haar lief, en zij kan niet,

Kan nooit de mijne wezen.

Doe nu de beide blinden dicht

En laat mij heel alleene;

Te vroolijk is mij 't zonnelicht:

Ik denk aan haar en weene...

III.

Ik heb u lief. Mijn leven
Is 't zacht weemoedig lied
Dat op den wind blijft zweven.
De menschen hooren 't niet.

Het liedje klinkt verloren
Heel eenzaam langs den weg;
De vogels enkel hooren,
Begrijpen wat ik zeg.

Ik heb u lief. Mijn zangen
Gaan droever steeds, zoo stil...
Ik voel een vreemd verlangen:
't Is of ik sterven wil.

PAUL KENIS