Daar verheug ik me niet op. Twee jaar lang zat hij verschrikkelijk in de put, hij kreeg zelfs elektroshocks. Ik vrees dat het tijdens het schrijven daarover moeilijk zal zijn om opgewekt te blijven.’
Het sigarenschaartje
‘Met dit schaartje knipte Vestdijk de punten van zijn sigaren af. Ik heb het gekregen van Mieke Vestdijk. Ik vind het prettig om een voorwerp in de buurt te hebben dat in het bezit is geweest van degene wiens leven ik beschrijf. Het is een soort amulet, ik hoop dat het me behoedt voor een mislukking. Van Achterberg heb ik een bril, van Slauerhoff zelfs een tropische onderbroek.’
De brieven
‘Daar ligt de complete correspondentie van Vestdijk en Henriëtte van Eyck, vierhonderdveertig brieven groot, voor het eerst vrijgegeven. Heeft me een jaar van mijn leven gekost. Van elke brief heb ik genoteerd waarover hij gaat, de belangrijkste passages heb ik overgeschreven, een soort voorselectie voor de biografie. Monnikenwerk, maar het was het waard. Deze briefwisseling wordt de aderslag van de biografie. Henriëtte van Eyck is onwaarschijnlijk belangrijk geweest voor Vestdijk. Zijn levensverhaal levert als vanzelf een schaduwbiografie van deze vrouw op. Helaas zijn relatief weinig brieven van Henriëtte aan Simon bewaard gebleven. Zij stond erop dat Vestdijk die vernietigde, omdat Ans Koster, Vestdijks huishoudster, er stiekem in neusde. Die was zo jaloers, dat Vestdijk deze brieven in eerste instantie begon met een neutrale aanhef en die pas vlak voor hij de envelop dichtplakte verving door een intiemere variant - zo bang was hij dat Ans onverwachts binnen zou komen.’
De archiefkasten
‘Mooie kastjes, hè? Heb ik bij een antiquair in Utrecht gekocht. In deze kasten bewaar ik artikelen, brieven en aantekeningen. Het ruwe voorwerk waaruit langzaam maar zeker de biografie