bij je onderzoek mensen tegen die je, als je gewoon je eigen leventje leidt, nooit zou ontmoeten. Ik vind het heerlijk om - en dat is misschien het voyeuristische in mij - mensen dingen te vragen die ik anders niet had kunnen vragen. Het helpt mij om de wereld een beetje beter te begrijpen. Ik houd er ook van iets te creëren, een nieuw stukje aan de geschiedenis toe te voegen.’
Al snel dienden nieuwe projecten zich aan. In 1995 vroeg een grote financiële instelling haar een gelegenheidsuitgave te schrijven over de totstandkoming van een bronzen beeld. In het jaar daarop maakte ze, in opdracht van een elektriciteitsmaatschappij, een afscheidsboekje voor een vertrekkend directeur, die een speciale afdeling binnen het bedrijf had opgericht. In hetzelfde jaar verscheen van haar hand een speciale uitgave ter gelegenheid van het jubileum van het Centraal Boekhuis.
Wat opvalt, naast de zakelijke, feitelijke toon, is dat al deze boeken prachtig zijn vormgegeven: het papier is van goede kwaliteit, de illustraties zijn met zorg gekozen en duidelijk afgedrukt en de layout is vaak origineel. De uitgaven hebben een puur beschrijvend karakter, oordelen zijn uit den boze. Vera Funke ervaart dat niet als een beperking. ‘De invalshoek blijft hoe dan ook persoonlijk. Tien auteurs schrijven over hetzelfde onderwerp tien verschillende boeken. Ik probeer altijd zo objectief mogelijk te zijn. Dit soort boeken schrijf je in opdracht en dan kun je er nu eenmaal geen oordeel in uitspreken. Als je dat wilt, moet je criticus worden. Hoogstens kunt je, op een lichte, schertsende manier, een soort commentaar geven.’
Vera Funke vindt zichzelf geen biografe. Ze noemt zich schrijfster, hoewel men die term meestal associeert met fictie. ‘Dan leg ik uit dat ik algemene boeken schrijf, in opdracht. Ik vind mezelf geen tekstschrijver, want alle teksten worden tenslotte geschreven. Ik doe ook meer dan alleen biografisch werk. Ik schrijf niet alleen portretten van mensen, maar als dat zo uitkomt evengoed de geschiedenis van een bedrijf of van een kunstwerk. Het biografische deel van mijn werk is slechts één aspect.’
Volgens Funke worden er in Nederland opvallend weinig zakenbiografieën gepubliceerd. ‘Vaak is dat een financiële kwestie, want het zijn grote, dure projecten. Veel hangt af van het bedrijf en bovendien moet een persoon markant genoeg zijn om een heel boek te kunnen dragen. De man of vrouw moet bijvoorbeeld een interessante vriendenkring hebben, een bijzondere achtergrond of levensstijl waardoor het boek een bepaald publiek aanspreekt. Het gaat mij om de portrettering van een mens die iets bijzonders tot stand heeft gebracht. Oprichters van bedrijven hebben vaak hun nek uitgestoken en beschikken over een combinatie van inzicht en karakter dat leidt tot succes. Ik zou bijvoorbeeld graag een biografie schrijven over de oprichter van de platenmaatschappij Virgin. Hij is een zeer getalenteerd, onconventioneel zakenman, een soort avonturier, die wereldwijd stunts uithaalt om zijn bedrijf te promoten. Ik ben heel nieuwsgierig naar wat voor soort mens dat is.’
Zakenbiografieën over vrouwen zijn helemaal erg zeldzaam. ‘Hoewel ik denk dat
Auteursrechtelijk beschermd
