Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxj. Capittel.

¶ Hoe Ioannes sach den nieuwen Hemel ende nieuwe Aerde, Ende dat nieuwe Ierusalem vanden Hemel dalen, Ende hoe dat de Stadt dat nieuwe Ierusalem ghemeten werdt, ende wattet was.

1

⁺ ENde ick sach eenen^* nieuwen Hemel, ende een nieuwe Aerde: Want de eerste Hemel, ende de eerste Aerde verghinck, ende de See en is niet meer.

+ A vers 1

* Esaie. 65.c.16 66.d.22. 2.Pet. 3.b.13.

2

Ende ick Iohannes sach de heylighe Stat,^‡ dat nieuwe Ierusalem, van God wt den Hemel neder varen, toe bereyt,^† ghelijck als een vercierde Bruyt haren man.

‡ Hebr. 12.c.22. Apoca. 3.c.12. 21.b.10.

† Esa. 54.a.5. Ioan. 3.d.29. 2.Cor. 11.a.4.

3

Ende ick hoorde een groote stem vanden stoel, die sprack:^‡ Siet daer, een Hutte Godts by den menschen, ende hy sal by haer woonen,^* ende si sullen zijn volck zijn, ende hy Godt selue met haer, sal haer Godt zijn.

‡ Ezec. 43.a.7

* Sach. 8.b.8

4

^† Ende Godt sal afwisschen alle tranen van haren oogen, ende de doot en sal niet meer zijn, noch leet, noch geroep, noch smerte en sal meer zijn: Want dat eerste is vergaen.

† Esa. 25.b.8. Apoc. 7.c.17.

5

Ende die op den stoel sat, sprac: Siet,^‡ Ick maect altemael nieuwe. Ende hy spreect tot my: Schrijft, want dese woorden zijn warachtich, ende gewisse.

‡ Esai. 43.c.19. 2.Cor. 5.c.17.

6

Ende hy sprack tot my: Het is gheschiet.^* Ick ben de A ende de O: Dat beghin, ende dat eynde.^† Ick wil den dorstighen gheuen, van der Fonteyne des leuenden waters om niet.

* Esai. 44.b.6 Apoca. 1.b.8. 22.c.13.

† Esai. 55.a.1. Ioan. 7.d.37.

7

⁺ Wie ouerwint, die salt al beeruen,^‡ Ende ick sal zijn Godt zijn, ende hy sal^* mijn sone zijn.

+ B vers 7

‡ Sac. 8.b.8. Hebr. 8.c.10.

* 2.Cor. 6.c.18

8

Maer den^† versaechden, ende^‡ ongheloouigen, ende grouwelijcken, ende dootslagers,^* ende hoereniaghers, ende toouenaers, ende Afgodischen, ende alle^† lueghenaren, deser deel sal zijn inden poele,^‡ die met vier ende solfer brant, welcke is de tweede doot.

† 1.Ioan. 4.c.18.

‡ 4.Esdre. 15.a.4. Marc. 16.c.16

* Heb. 13.a.4

† Apoc. 22.c.15

‡ Apo. 19.d.20 20.c.10.

9

Ende een van den seuen Enghelen, welcke de seuen schalen vol hadde, der laetsten seuen plaghen, quam tot my, ende sprack met my, ende seyde: Coemt, ick wil v dat wijf thoonen, de Bruyt des Lams.

10

Ende voerde my wech in den gheest, op eenen groote ende hooghen berch, ende toonde my de groote Stadt,^* dat heylige Ierusalem neder varen wt den Hemel van Gode, ende hadde de heerlijcheyt Godts.

* Hebr. 12.b.22 Apoca. 21.a.2.

11

Ende haer licht was ghelijck, den alder edelsten steen, eenen hellen Iaspis.

12

Ende hadde groote ende hooghe mueren, ende hadde twelf poorten, Ende op de poorten twelf Engelen, ende namen gheschreuen, welcke zijn de twelf gheslachten der kinderen van Israel.

13

Vant Oosten, drie poorten: Vant Noorden, drie poorten: Vant Suyden, drie poorten: Vant Westen, drie poorten.

14

Ende de muere der Stadt, hadde twelf^† fundamenten, ende in den seluen de namen der twelf Apostelen des Lams.

† Ephe. 2.d.19.

15

^+* Ende die met my sprack, hadde een gulden riet, dat hy de Stadt meten soude, ende haer poorten ende mueren.

+ C vers 15

* Eze. 43.a.3. Sacha. 2.a.1.

16

Ende de Stadt leyt viercantich, Ende haer lengte is so groot als de breyde. Ende hy mat de Stadt met den riet, op twelf duysent velden weechs. De lengte ende de breyde, ende de hoochte der Stadt zijn ghelijck.

17

Ende hy mat haer mueren, hondert ende vierenveertich ellen, na de mate eens menschen, die de Engel heeft.

18

Ende de timmeringhe haerder mueren, was van Iaspis, ende de Stadt van louter gout, ghelijck den reynen glase.

19

Ende de fundamenten der mueren ende der Stadt, waren verciert met alderley edele ghesteenten. Dat eerste fundament was een Iaspis, dat tweede een Sephyr dat derde een Calcedonier, dat vierde een Smaragd,

20

Dat vijfste, een Sardonich, dat seste, een Sardis, dat seuende, een Chrysolit, dat achste een Beril, dat neghende een Topasier, dat thiende een Chrysopras, dat elfste een Hyacinthe, dat twelfde een Amethist.

21

⁺ Ende de twelf poorten, waren twelf peerlen, ende een yeghelijcke poorte was van eener peerlen. Ende de straten der Stadt, waren louter gout, als een doorschijnende glas.

+ D vers 21

22

Ende ick en sach daer gheenen Tempel in, wandt de Heere de Almachtighe Godt, is haer Tempel, ende dat Lam.

23

^* Ende de Stadt en behoeft gheen Sonne, noch Mane, dat sy haer schijne: Want de heerlijcheyt Gods verlicht haer, ende haer licht is dat Lam.

* Esai. 60.d.19. Sac. 14.b.7. Apoca. 22.a.5.

24

Ende de Heydenen, die daer salich worden, wandelen in den seluen lichte, ende de Coninghen op Aerden sullen haer heerlijckheydt in de selue brenghen.

25

^† Ende haer poorten en worden niet toeghesloten des daechs:^‡ Wandt daer en sal gheen nacht zijn.

† Esai. 60.b.11.

‡ Rom. 13.b.12

26

Ende daer en sal niet ghemeyns, ende dat grouwel ende lueghen doet^* ingaen:

* 1.Cor. 6.b.10. Galat. 5.c.19. Ephesi. 5.a.5.

27

Maer die gheschreuen zijn in dat leuendige^† Boeck des Lams.

† Luc. 10.b.20 Apoca. 3.a.5. 20.d.15.