Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xvij. Capittel.

¶ Hoe Ioannes een wijf sach sitten op een beeste, wesende vol blasphemien, met seuen hoofden ende thien hoornen, ende met seuen croonen, ende op haer voorhooft geschreuen, Babylon de groote stadt.

1

⁺ ENde daer quam een vanden seuen Enghelen, die de seuen schalen hadden, sprack met my, ende seyde tot my: Coemt, ick wil v thoonen dat ordeel der grooter hoeren, die op veel wateren sit:

+ A vers 1

2

^* Met welcker hoererije bedreuen hebben, de Coninghen op Aerden, ende die daer woonen op Aerden, droncken gheworden zijn, vanden wijn harer hoererije.

* Apoca. 18.a.3.

3

Ende hy bracht my in den gheest in der woestijnen. Ende ick sach dat wijf sitten op een rosijnuerwich dier, dat was vol namen der lasteringhe, ende hadde^† thien hoornen.

† Dani. 7.b.7. Apoca. 13.a.1.

4

Ende dat wijf was becleedt met scharlaken, ende rosijnuerwe, ende ouergult met goude, ende edele steenen, ende peerlen, ende hadde eenen gulden beker inder hant, vol grouwels ende onsuyuerheydts haerder hoererije:

5

Ende aen haer voorhooft ghescreuen den naem, de verholentheydt, De groote Babilon, de moeder der hoererije, ende aller grouwelen op Aerden.

6

⁺ Ende ick sach dat wijf droncken,^* van den bloede der Heylighen, ende van den bloede der ghetuygen Iesu. Ende ick verwonderde my seer, doen ickse sach.

+ B vers 6

* Mat. 23.e.34. Apoc. 16.a.6. 18.e.24.

7

Ende de Enghel sprack tot my: Waerom verwondert ghy v? Ick wil v segghen de verholentheyt van den wijue, ende van dat dier dat haer draecht, ende heeft seuen hoofden, ende thien hoornen.

8

Dat dier dat ghy ghesien hebt, is gheweest, ende en is niet, ende sal weder comen wt den afgront, ende sal varen inde verdoemenis. Ende die op Aerden woonen,^† welcker namen niet gheschreuen en staen in den Boecke des Leuens, van aenbeghin der Werelt, sullen haer verwonderen, wanneer si sien dat dier, dat gheweest is, ende niet en is, hoe wel het doch is.

† Luce. 10.b.20. Phili. 4.a.3. Apoca. 13.b.8. 20.d.21. 21.d.27.

9

Ende hier is de sin, daer wijsheyt toehoort. De seuen hoofden, zijn seuen berghen, op welcken dat wijf sidt, ende zijn seuen Coninghen.

10

⁺ Vijf zijnder gheuallen, ende Een is noch, ende de ander en is noch niet ghecomen. Ende als hy coempt, soo moet hy een cleyne tijt blijuen.

+ C vers 10

11

Ende dat dier dat gheweest is, ende niet en is, dat is de achste, ende is vanden seuen, ende vaert in de verdoemenis.

12

^* Ende de thien hoornen, die ghy gesien hebt, dat zijn thien Coninghen, die dat Rijck noch niet ontfanghen en hebben: Maer ghelijck als Coningen sullen si een tijt lanck macht ontfanghen met met dat dier:

* Danie. 7.b.7. Apoca. 13.a.1.

13

Dese hebben een meyninge, ende sullen haer cracht ende macht gheuen den diere.

14

Dese sullen strijden met den Lam, ende dat Lam sal haer ouerwinnen:^† Want het is een Heere alder heeren, ende een Coninck alder Coningen, ende met hem die gheroepenen, ende wtuercoren, ende gheloouighen.

† 1.Tim. 6.c.15. Apoc. 19.c.16.

15

⁺ Ende hy sprack tot my:^‡ De wateren die ghy ghesien hebt, daer die Hoere sit, zijn volcken ende scharen, ende Heydenen ende spraken.

+ D vers 15

‡ Esaie. 7.d.32.

16

Ende de thien hoornen, die ghy gesien hebt op dat dier, die sullen de hoere haten, ende sullense woest ende bloot maken, ende sullen haer vleesch eten, ende sullense met vier verbranden.

17

Want Godt heeftet haer ghegheuen in haer herten, te doen zijn meyninge, ende te doen eenerley meyninghe, ende te gheuen haer Rijck den dier, tot dat voleynt worden de woorden Godts.

18

Ende dat wijf dat ghy ghesien hebt, is de groote stadt, die dat Rijck heeft, ouer de Coninghen op Aerden.