Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xv. Capittel.

¶ Hoe Iohannes sach seuen Enghelen de welcke hadden seuen plagen, ende hoe hen wort ghegeuen seuen glasen vol gramschappen Godts wesende.

1

⁺ ENde ick sach een ander teecken inden Hemel, dat was groot ende wonderlijck. Seuen Enghelen die hadden de laetste seuen plaghen:^* Want met den seluen is voleynt de toorn Gods.

+ A vers 1

* Danie. 12.a.1.

2

Ende ick sach, als^‡ een glasen zee met vier ghemengt, ende die den strijt behouden hadden aen dat Dier, ende sinen beelde, ende sinen^* merckteecken, ende zijns naems getalle, dat si stonden aen de glasen See, ende hadden Godts Herpen,

‡ Apoc. 4.b.6.

* Apoc. 13.c.16. 14.c.9.

3

Ende songen dat^* Liet Mosi des knechts Gods, ende dat Liet des Lams, ende spraken: Groot ende wonderlijc zijn dijne wercken, Heere Almachtige Godt, rechtueerdich ende warachtich zijn dijne wegen, ghy Coninc der Heyligen.

* Deut. 32.a.1.

4

^+† Wie en soude v niet vreesen, Heere, ende dijnen Naem prijsen? Wandt ghy zijt alleen^‡ heylich. Wandt alle Heydenen sullen comen, ende aenbidden voor v, want uwe oordeelen zijn openbaer gheworden.

+ B vers 4

† Iere. 10.a.7.

‡ Leuit. 19.a.2. Esaie. 6.a.3. Apoc. 4.b.8.

5

^* Daer nae sach ick, ende siet, doen wert op ghedaen de Tempel der Hutten des getuychnis inden Hemel,

* Apo. 12.b.5.

6

Ende wt den Tempel ghingen de seuen Enghelen, die de seuen plagen hadden, becleet met reynen blinckende lijnwaet, ende haer borsten omgort met gulden gordelen.

7

Ende een vanden vier dieren, gaf den seuen Engelen, seuen gulden schalen vol toornicheydt Godts, die daer leeft van eewicheyt tot eewicheyt.

8

^† Ende de Tempel wert vol roocx van der heerlijcheyt Gods, ende van zijnder cracht: Ende niemant en conde inden Tempel gaen, tot dat de seuen plaghen der seuen Enghelen, voleynt werden.

† Eze. 44.a.4