Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xiij. Capittel.

¶ Hoe dat de Beeste op clam vander See met seuen hoofden, ende met thien Croonen ende thien hoornen, de welcke blasphemeerden den Naem Godts, ende vander ander Beesten, hebbende twee hoornen ghelijck een Lam.

1

⁺ ENde ick tradt aen dat sandt der zee, ende sach een dier wt der zee climmen, dat hadde seuen hoofden,^* ende thien hoornen: Ende op zijn hoornen seuen Croonen, ende op zijn hoofden namen der lasteringhe.

+ A vers 1

* Danie. 7.b.7. Apoc. 17.c.12.

2

^† Ende dat dier dat ick sach, was ghelijck eenen Luypaert, ende zijn voeten als Beyren voeten, ende zijn mondt als eens Leeuwen mont. Ende de Drake gaf hem zijn cracht, ende zijnen stoel, ende groote macht.

† Danie. 7.a.6.

3

Ende ick sach een van zijnen hoofden, als waert dootlijck ghewont, ende zijn dootlijcke wonde wert heel. Ende de gantsche Aertbodem verwonderde hem des Diers,

4

Ende baden den Drake aen, die den Diere de macht gaf, ende baden dat Dier aen ende spraken: Wie is desen Dier ghelijck?⁺ Ende wie can met hem crijghen?

+ B vers 4

5

Ende hem werdt ghegheuen eene mont te spreken groote dinghen, ende lasteringhen, ende hem wert ghegeuen, dattet met hem duerde, tweeenveertich Maenden lanck.

6

Ende het dede zijnen mont op, tot lasteringhe teghen Godt, te lasteren zijnen Naem, ende zijn Hutte, ende die inden Hemel woonen.

7

^‡ Ende hem wert ghegheuen te strijden met den Heylighen, ende haer te ouerwinnen. Ende hem wert ghegeuen macht ouer alle gheslachten, ende spraken, ende Heydenen:

‡ Dani. 7.d.25. Apoc. 11.b.7.

8

Ende alle die op Aerden woonen, badent aen:^* Welcker namen niet ghescreuen en zijn inden leuenden Boeck des Lams, dat ghedoot is van aenbeghin der werelt.

* Apoca. 3.a.5. 20.d.12. 21.d.27. Phili. 4.a.3.

9

Heeft yemant ooren, die hoore.

10

Ist dat yemant inde gheuanckenisse leydet, die sal inde geuanckenis gaen.^† Ist dat yemant met den Sweerde doodet, die moet met den Sweerde gedoot worden.^‡ Hier is verduldicheyt, ende ghelooue der Heylighen.

† Genes. 9.a.6. Mat. 26.e.51.

‡ Apo. 14.c.12

11

Ende ick sach een ander Dier, opclimmen vander Aerden, ende hadde twee hoornen, ghelijck als dat Lam, ende sprack ghelijck als de Drake.

12

Ende het doet alle macht des eersten diers voor hem. Ende het maect, dat de Aerde ende die daer op woonen, dat eerste dier aenbidden. Welcks dootlijcke wonde, heel gheworden was.

13

^+† Ende het doet groote teeckenen, alsoo dattet oock vier vanden Hemel doet vallen voor den menschen:

+ C vers 13

† 2.Tess. 2.b.9.

14

Ende verleyt die op Aerden woonen,^‡ om der teeckenen wille die hem ghegeuen zijn te doen, voor dat dier: Ende het seyt tot den genen die op Aerden woonen, dat si den dier een beelt maken souden, dat de wonde vanden sweerde had, ende leuendich geworden was.

‡ Deut. 13.a.1. mat. 24.b.24 2.Tess. 2.b.9. Apoc. 16.c.14 19.d.20.

15

Ende het wert hem ghegeuen, dattet den beelde des diers, den geest gaf, dat des diers beelde sprac, ende dattet maeckte, dat die ghene, die des diers beelt niet en aenbaden, ghedoot worden.

16

Ende het maecte altesamen, de cleynen ende grooten, de rijcken ende de armen, de Vrijen ende de knechten, dattet haer een^* merckteecken gaf, aen haer rechter handt, oft aen haer voorhooft,

* Apoc. 14.c.9.

17

Dat niemant coopen oft vercoopen en can, ten sy dat hy dat merckteecken oft den naem des diers, oft dat getal zijns naems hebbe.

18

Hier is wijsheydt. Wie verstant heeft, die ouerlegge dat getal des diers: Wandt het is eens menschen ghetal, ende zijn ghetal is, ses hondert, ende sesentsestich.