Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xj. Capittel.

¶ Iohannes seyt vanden Riethalm, dat hem ghegeuen wert om den Tempel te meten, spreeckende voort vande twee ghetuyghen die daer propheteteren met Sacken ghecleet zijnde, ende wat macht dat si hebben.

1

⁺ ENde^* my wert een Riet ghegeuen, eenen stocke ghelijc, ende sprac: Staet op, ende meet den Tempel Godts, ende den Altaer, ende die daer in aenbidden.

+ A vers 1

* Ezech. 40. 41 42. 43.

2

Maer dat binnenste Choor des Tempels, werpt wt, ende en meet dat niet. Want het is den Heydenen ghegeuen: Ende de heylighe stadt sullen si vertreden, tweenveertich maenden lanck.

3

Ende ick wil mijn twee ghetuyghen gheuen, ende si sullen Propheteren duysent twee hondert ende tsestich dagen, becleet met sacken.

4

^† Dese zijn twee Olijfboomen, ende twee fackelen, staende voor den Gode der Aerden.

† Sach. 4.a.3.

5

Ende ist dat haer yemant wil beschadigen, so gaet dat vier wt haren monde, ende verteert haer Vianden: Ende ist dat haer yemant wil beschadighen, die moet also gedoot worden.

6

Dese hebben macht, den Hemel te sluyten, dattet niet en reghene inden dagen haerder Prophetien.

[p. 104v]

Ende hebben macht ouer dat water, te veranderen in bloet, ende te slaen de Aerde met alderley plaghen, soo dickwils als si willen.

7

^+* Ende als si haer getuychnis gheeynt hebben, soo sal dat dier, dat wt den Afgront op climt, met haer eenen strijt houden, ende sal haer ouerwinnen, ende sal haer dooden:

+ B vers 7

* Dani. 7.d.25. Apoc. 13.b.7.

8

Ende haer Lichamen sullen ligghen op der straten der grooter stadt, die daer heet gheestelijck, de Sodoma, ende Egipten, daer onse Heere ghecruyst is.

9

Ende sommighe vanden volcken, ende gheslachten, ende spraken, sullen haer Lichamen, drie daghen lanck ende eenen haluen sien, ende en sullen haer Lichamen niet inde grauen laten legghen:

10

Ende die op Aerden woonen, sullen haer verblijden ouer haer, ende wel leuen, ende malcanderen gauen seynden. Wandt dese twee Propheten quelden, die op Aerden woonden.

11

^+* Ende na drie daghen, ende eenen haluen, voer in haer de gheest des leuens van Gode, ende sy traden op haer voeten, ende een groote vreese viel op die, die haer saghen:

+ C vers 11

* Dani. 12.b.17

12

Ende si hoorden een groote stemme vanden Hemel tot haer seggen: Climt hier op, ende si clommen op inden Hemel, in eender Wolcken, ende haer Vianden saghense.

13

Ende ter seluer vre, wert een groote Aertbeuinghe, ende dat thiende deel der Stadt viel, ende daer werden ghedoot inder Aertbeuinghe, seuen duysent namen der menschen. Ende de andere verschrickten, ende gauen eere den Gode des Hemels.

14

Dat ander wee is wech, Siet, dat derde wee coemt snellijck.