Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .x. Capittel.

¶ Hoe Iohannes sach eenen Enghel vanden Hemel neder comen, die in zijn hant hadde eenen openen boeck, ende hoe de Enghel swoer dat nae desen tijt gheen tijt en was, ende hy geboot Iohannem dat hy den boeck verslinden soude.

1

⁺ ENde ic sach eenen anderen stercken Enghel, vanden Hemel afcomen, Die was met eener wolcke becleet, ende eenen Reghenboghe op zijn hooft, ende zijn aensicht ghelijc de Sonne, ende sine voeten ghelijc vier Pilaernen.

+ A vers 1

2

Ende hy had in zijnder hant een boecxken opghedaen. Ende hy settede sinen rechteren voet op de zee, ende den slinckeren op de Aerde,

3

Ende hy riep met luyder stemmen ghelijck als een Leeu briescht. Ende doen hy riep, spraken seuen donderen haer stemmen.

4

Ende doen de seuen donderen haer stemmen ghesproken hadden, woude icse schrijuen. Doen hoorde ick een stemme vanden Hemel tot my segghen: Besegelt wat de seuen donderen ghesproken hebben, die selue en schrijft niet.

5

^* Ende de Engel, dien ic sach staen op de zee, ende op der Aerden, hief zijn hant op na den Hemel,

* Dani. 12.b.17

6

Ende swoer byden Leuendigen van eewicheyt tot eewicheyt, die den Hemel gheschapen heeft, ende wat daer in is, ende de Aerde, ende wat daer in is, ende de zee, ende wat daer in is, dat voortaen geen tijt meer zijn en sal,

7

Maer inden daghen der stemme des seuenden Engels, wanneer hy basuynen sal, so sal voleynt worden de verholentheyt Gods, als hy vercondicht heeft sinen knechten ende Propheten.

8

⁺ Ende ick hoorde een stemme vanden Hemel wederom met my spreken, ende segghen: Gaet henen, neempt dat open boecxken vander hant des Enghels, die op de zee ende op de Aerde staet.

+ B vers 8

9

Ende ick ghinc henen tot den Enghel, ende sprac tot hem: Gheeft my dat boecxken. Ende hy sprack tot my:^† Neemtet henen, ende verslint het, ende het sal v inden buyck creuelen: Maer in uwen mont salt soet zijn, ghelijck Honich.

† Ezech. 2.b.11. 4.Esdre. 14.c.38.

10

Ende ick nam dat boecxken vander handt des Enghels, ende verslinde het, ende het was soet in mijnen monde, als Honich. Ende doen ickt gheten hadde, creuelde het mijnen buyck.

11

Ende hy sprack tot my: Ghy moet wederom propheteren den volcken, ende Heydenen, ende spraken, ende veel Coninghen.