Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .vi. Capittel.

¶ Hoe Iohannes sach na de openbaringe der vijf Seghelen diuersche affecten beteekenende, ende hoe de laetste Seghel beteeckent dat wterste oordeel.

1

⁺ ENde ick sach, dat het lam een vanden Seghelen op dede. Ende ick hoorde een vanden vier dieren segghen, als met een donderstemme: Coemt ende siet toe.

+ A vers 1

2

Ende ick sach toe. Ende siet^* een wit Peert, ende die daer op sat, hadde eenen Booghe. Ende hem werdt ghegheuen een Croone, ende hy tooch wt om te ouerwinnen, ende dat hy ouerwonne.

* Sacha. 1.b.8. 6.a.3.

3

Ende doent den anderen Seghel op dede, hoorde ick dat tweede dier segghen: Coemt, ende siet toe.

4

Ende daer ghinc wt een ander Peert, dat was root: Ende dien, die daer op sat wert gegheuen, den vrede te nemen vander Aerden, ende dat si malcanderen souden dooden: Ende hem wert een groot Sweert ghegheuen.

5

Ende doent den derden Segel op dede, hoorde ick dat derde dier segghen: Coemt, ende siet toe. Ende ick sach toe. Ende siet, een swert Peert: Ende die daer op sadt, hadde een waghe in zijnder hant.

6

Ende ick hoorde een stemme midden onder den vier dieren seggen: Een mate Terwen om eenen Penninc, ende drie maten Garsten om eenen Penninck, ende den Olie ende Wijn en doet gheen schade.

7

⁺ Ende doent den vierden Seghel op dede, hoorde ick de stemme des vierden diers segghen: Coemt, ende siet toe.

+ B vers 7

8

Ende siet, ende ick sach een vael Peert, ende die daer op sat, diens name hiet de doot, ende de Helle volchde hem na. Ende hem wert macht ghegheuen te dooden, dat vierde deel op Aerden, met den sweerde, ende honger, ende met den doot, ende door de dieren op Aerden.

9

Ende doent den vijfsten Seghel op dede, sach ick onder den Altaer, de sielen der gheender, die gedoot waren om des woorts Godts wille, ende om des ghetuychnis wille, dat si hadden.

10

^† Ende si riepen met luyder stemmen, ende spraken: Heere, ghy Heylighe ende Waerachtighe, hoe langhe en ordeelt ghy, ende en wreect onse bloet niet, aen den genen, die op Aerden woonen?

† Dani. 12.b.21 4.esd. 15.b.9. Luce. 18.a.7. Apoc. 19.a.2.

11

Ende haer werden ghegheuen, eenen yeghelijcken een wit cleedt. Ende daer wert tot haer gheseyt:^† Dat sy noch een cleyne tijt rusteden, tot dat haer medeknechten ende broederen daer [te"/> volle toe quamen, die ooc noch ghedoot souden worden, ghelijck als si.

† Esaie. 26.c.20

12

⁺ Ende ick sach, dat het den sesten Seghel op dede.^* Ende siet, doen wert een groote Aertbeuinghe, ende de Sonne werdt swert, als eenen hayren sack, ende de Mane wert als bloet,

+ C vers 12

* Mat. 27.f.50

13

Ende de Sterren des Hemels vielen op de Aerde, ghelijck als een Vijgheboom zijn Vijgen afwerpt, wanneer hy van grooten winden beweecht wort.

14

Ende de Hemel ontweeck, als een toegherollet boeck, Ende alle Berghen ende Eylanden werden beweecht wt haren plaetsen.

15

^‡ Ende de Coningen op Aerden, ende de Ouersten, ende de rijcken, ende de Hooftlieden, ende de gheweldighen, ende alle knechten, ende alle Vrijen, verborghen haer inde Speloncken, ende steenrootsen aenden Berghen.

‡ Esaie. 2.c.10.

16

^* Ende spraken tot den Berghen ende steenrootsen: Vallet op ons, ende verbercht ons voor dat aensicht, des gheens, die op den stoel sit, ende voor den toorn des Lams:

* Osee. 10.b.8. Luce. 23.c.29. Apoca. 9.b.6

17

Want de groote dach zijns toorns is gecomen, ende wie can staende blijuen?