Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Hoe Iohannes dat Lam sach, dat den boeck op dede, ende hoe dat hem de vierentwintich Ouders met den Enghelen loefden ende prijsden. | |
1Ga naar margenoot+ ENde ick sach inder rechter hant, des gheens, die op den stoel sadt,Ga naar margenoot* een Boeck gescreuen, binnen ende buyten, beseghelt met seuen Seghelen. | |
2Ende ick sach eenen stercken Enghel prediken, met grooter stemmen: Wie is weerdich dat Boeck op te doen, ende zijn Seghelen te breken? | |
3Ende niemant in Hemel noch op Aerden, noch onder der Aerden, en conde dat Boeck op doen, noch daer in sien. | |
4Ende ick weende seer, datter niemant weerdich gheuonden en wert, dat Boeck op te doen, ende te lesen, noch daer in te sien. | |
5Ende een vanden Outsten spreect tot my: En weent niet. SietGa naar margenoot† de Leeuwe, die daer is vanden geslachte Iuda,Ga naar margenoot‡ die wortel Dauid, heeft ouerwonnen, op te doen dat Boeck, ende te breken zijn seuen Segelen. | |
6Ende ick sach, ende siet midden inden stoel, ende der vier dieren, ende midden onder den Outsten, stont een Lam, recht als oft ghedoot ware, ende hadde seuen hoornen, ende seuen oogen:Ga naar margenoot† Welck zijn de seuen gheesten Gods, ghesonden in alle Landen. | |
7Ende het quam, ende nam dat Boeck, wt de rechter hant des gheens, die op den stoel sadt. | |
8Ga naar margenoot+ Ende doent dat Boeck nam, doen vielen de vier dieren, ende de vierentwintich Outsten voor dat Lam, ende hadden een yegelijck Herpen, ende gulden Schalen vol Rueckwercx:Ga naar margenoot* Welcke zijn de gebeden der Heylighen, | |
9Ende songhen een nieuwe Liet, ende spraken: Ghy zijt weerdich te nemen dat Boec, ende op te doen zijn Segelen. Want ghy zijt ghedoot,Ga naar margenoot† ende hebt ons gecocht met uwen bloede, wt alderley geslachte, ende tonghen, ende volcken, ende Heydenen: | |
10Ende hebt ons onsen Gode tot ConingenGa naar margenoot‡ ende Priesteren ghemaect, ende wy sullen Coninghen zijn op Aerden. | |
[pagina 103r]
| |
11Ende ick sach, ende hoorde een stemmeGa naar margenoot* veler Enghelen rontom den stoel, ende om de dieren, ende rontsom de Outsten. Ende haer ghetal was veel duysent mael duysent, | |
12Ende spraken met grooter stemme: Dat Lam dat ghedoot isGa naar margenoot† is weerdich te nemen cracht, ende rijckdom ende wijsheyt, ende sterckheyt, ende eere, ende prijs, ende lof. | |
13Ende alle Creatuer, die inden Hemel is, ende op Aerden, ende onder der Aerden, ende inder See, ende al wat daer in is, hoorde ick segghen, tot den ghenen, die op den stoel sat, ende tot den Lam: Lof ende eere, ende prijs, ende ghewelt van eewicheyt tot eewicheyt. | |
14Ende de vier dieren spraken: Amen. Ende de vierentwintich Outsten vielen neder, ende aenbaden den ghenen, die daer leeft van eewicheyt tot eewicheyt. |
|