Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 101v]
| |
De Openbaringhe S. Iohannis des Theologen, die men noemt Apocalipsis. | |
¶ Ioannes schrijft den gemeynten in Asia, van de ghetuychenissen die gheringhe moesten gheschieden, ende hoe hy sach seuen Candelaers van goude ende int midden eenen ghelijc wesende den Sone des menschen. | |
1Ga naar margenoot+ DIt is de openbaringe Iesu Christi, die hem Godt gegeuen heeftGa naar margenoot* zijnen knechten condt te doen, wat cortelijck gheschien sal. Ende heeftse bediedet ende gesonden door zijnen Enghel tot zijnen knecht Iohannes, | |
2Die betuycht heeft dat woordt Godts, ende dat ghetuychenisse van Iesu Christo, wat hy ghesien heeft. | |
3Ga naar margenoot† Salich is die daer leest, ende die daer hooren de woorden der Prophetien, ende behouden, wat daer in gheschreuen is, want de tijt is na by. | |
4Iohannes, den seuen Ghemeynten in Asia. Ghenade sy met v ende vrede, van dien, die daer is, ende die daer was, ende die daer coemt, ende van den seuen geesten, die daer zijn voor zijnen stoele, | |
5Ende van Iesu Christo, die daer is de ghetrouwe ghetuygeGa naar margenoot‡ ende eerste gheboren van den dooden, ende een Vorste der Coninghen op Aerden. | |
6Die ons lief heeft gehadtGa naar margenoot* ende ghewasschen, van den sonden, met zijnen bloede,Ga naar margenoot† ende heeft ons tot Coningen, endeGa naar margenoot‡ Priesteren ghemaeckt, voor Gode ende zijnen Vader: Den seluen sy Eere ende ghewelt, van eewicheyt tot eewicheyt, Amen. | |
7Ga naar margenoot* Siet, hy coemt met den wolcken, ende alle ooghen sullen hem sienGa naar margenoot† ende die hem ghesteken hebben, ende alle gheslachten der Aerden, sullen huylen, Ia, Amen. | |
8Ga naar margenoot+Ga naar margenoot‡ Ick ben dat A ende dat O, dat begin ende dat eynde, spreect de Heere, die daer is, ende die daer was, ende die daer coemt, de Almachtighe. | |
9Ick Iohannes, die oock uwe broeder, ende medegenote aen der droeffenisse is, ende aent rijcke, ende aen der verduldicheyt Iesu Christi, was in den Eylande, dat daer heet Pathmos, om des woorts Gods wille, ende des ghetuychenis Iesu Christi. | |
10Ick was in den gheest op des Heeren dachGa naar margenoot* ende hoorde achter my een groote stemme, als eener Basuynen, die sprack: | |
11Ick ben dat A, ende dat O, de eerste ende de laetste. Ende wat ghy siet, dat schrijft in een Boeck, ende seyndet tot den Ghemeynten in Asia, na Epheson, ende na Smyrnen, ende na Pergamon, ende na Thyatiras, ende na Sardis, ende na Philadelphian, ende nae Laodicean. | |
12Ga naar margenoot+ Ende ick keerde my om, om te sien na de stemme, die met my sprack. Ende als ick my omkeerde, sach ick seuen gulden Candelaers, | |
13Ende midden onder den Candelaers, eenenGa naar margenoot* die was eens menschen Sone gelijc, die was ghecleet, met eenen keel, ende ghegordet om de borsten met eenen gulden gordel: | |
14Ende zijn hooft, ende zijn hayr was wit, als witte wolle, als de sneeu:Ga naar margenoot† Ende zijn ooghen als een vyervlamme, | |
15Ende zijn voeten gelijck als messinck, dat inden ouen gloeyt: Ende zijn stemme als groot waterruyschen | |
16Ende hadde seuen Sterren in zijn rechter hantGa naar margenoot‡ ende wt zijnen mont ginck een scherp tweesnijdich sweertGa naar margenoot* ende zijn aensichte lichtede als de clare Sonne. | |
17Ga naar margenoot+ Ende als ick hem sach, viel ick tot zijnen voeten als een doode. Ende hy leyde zijn rechter hant op my, ende sprac tot my: En vreest v nietGa naar margenoot† Ic ben de eerste ende de laetste, | |
18Ga naar margenoot‡ Ende de leuendighe ick was doot, ende siet, ic ben leuendich, van eewicheyt tot eewicheyt,Ga naar margenoot* ende heb de sluetelen der Hellen ende des doots. | |
19Schrijft, wat ghy gesien hebt, ende wat daer is, ende wat daer na gheschien sal: | |
20De verholentheyt der seuen Sterren, die ghy ghesien hebt, in mijnder rechter handt, ende de seuen gulden Candelaers. De seuen Sterren, zijnGa naar margenoot‡ Enghelen der seuen Ghemeynten, ende de seuen Candelaers, die ghy ghesien hebt, zijn seuen Ghemeynten. |
|