Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iij. Capittel.

¶ Hier werdt betoont dat Christus Moysen te bouen gaet, leert dat wy zijn stemme hooren sullen, ende hoe wy hem deelachtich gheworden zijn.

1

⁺ DAerom, ghy heylige Broeders, ghy die mede gheroepen zijt, door de Hemelsche roepinghe, nemet waer den Apostel^* ende hoogen Priester, dien wy belijden, Christum Iesum,

+ A vers 1

* Hebre. 5.a.1. 6.d.20.

2

^† Die daer ghetrou is, dien, die hem ghemaeckt heeft^‡ (als oock Moses) in zijnen ganschen huyse.

† 1.Cor. 4.a.2

‡ Num. 12.a.7

3

Maer dese is grooter eeren weert, dan Moses, nademael, die een grooter eere aent huys heeft diet bereyt heeft, dan dat huys.

4

Want een yeghelijck huys wort van yemandt bereyt:^* Maer die alle dinc bereyt, dat is Godt.

* Genesis. 1.a.1

5

Ende Moses was wel getrou in zijnen ganschen huyse, als een knecht^† tot een getuychenisse des geens, dat gheseyt soude worden:

† Deut. 18.c.15.

6

Maer Christus, als een Soon ouer zijn huys^‡ welcx huys zijn wy, ist dat wy anders dat betrouwen ende den Roem des^* hoeps, tot aent eynde vast behouden.

‡ 1.Cor. 3.b.16. 6.c.16. 1.Pet. 2.a.5.

* Rom. 5.a.2.

7

Daerom, ghelijck als de Heylighe Gheest spreeckt:^† Ist dat ghy heden zijn stemme hoort, soo en verstockt uwe herten niet,

† Psal. 95.b.7

8

^‡ Ghelijck als gheschiedde inder verbitteringhe inden daghe der temptatien inder Woestijnen,

‡ Exod. 17.a.2.

9

Daer my uwe Vaderen tempteerden, sy proefden my^* ende saghen mijn wercken, veertich Iaer lanck.

* Deut. 11.a.7.

10

⁺ Daerom wert ick toornich ouer dit gheslacht, ende sprack: Alle tijt dwalen sy met der herten, maer si en wisten mijne weghen niet.

+ B vers 10

11

^† Dat ick oock swoer in mijnen toorn, sy en souden tot mijnder ruste niet comen.

† Num. 14.c.21

12

Siet toe, lieue Broeders, dat niet yemant onder v, een boos ongheloouich herte hebbe, dat vanden leuenden Gode aftrede,

13

^‡ Maer vermaent v seluen alle daghe, so lange^* alst heden heet, op datter niemant onder v verstoct en worde door bedroch der sonde.

‡ 1.Tess. 5.b.11. Heb. 10.c.25.

* Heb. 13.b.8.

14

Want wy zijn Christus deelachtich geworden, ist dat wy anders dat begonnen wesen tot aent eynde vast behouden.

15

Soo langhe als gheseyt wordt:^† Ist dat ghy heden zijn stemme hoort, soo en verstockt uwe herten niet, ghelijck als inder verbitteringhe gheschiedde.

† Psal. 95.b.7.

16

Want sommighe diese hoorden, richteden een verbitteringhe aen. Maer niet alle die van Egipten wtghinghen door Mosen.

17

Maer op welcken wert hy toornich veertich Iaer lanc? Ist niet also, dat ouer die, die daer sondichden, welcker lichamen inder Woestijnen veruielen?

18

^* Maer welcken swoer hy, dat sy tot zijnder ruste niet comen en souden, dan den ongheloouighen?

* Num. 14.c.21 Deut. 1.c.34.

19

Ende wy sien, dat sy daer niet en hebben moghen in comen, om des ongheloofs wille.