Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iij. Capittel.

¶ Ioannes beschrijft van de liefde die ons de Vader ghegheuen heeft, ende wat cracht sy heeft, hoe wy ons voor de sonde wachten sullen, ende Godt ende de menschen lief hebben.

1

⁺ SIet, welcke een liefde heeft ons de vader bewesen, dat wy^* Godes kinderen gheheeten worden. Daer om en kennet v de werelt niet, want sy en kent hem niet.

+ A vers 1

* Ioan. 1.a.12. Rom. 8.b.14 Gala. 4.a.6.

2

Mijn beminden, wy zijn nv^† Gods kinderen, ende het en is noch niet verschenen, wat wy zijn sullen.^‡ Mer wy weten, wanneert verschijnen sal, dat wy hem ghelijck sullen zijn. Want wy sullen hem sien, ghelijc hy is.

† Luce. 20.d.36.

‡ Roma. 8.c.18. 1.cor. 15.f.49 Collos. 3.a.4. Phili. 3.c.21.

3

Ende een yegelijck die sulcke hopinge tot hem heeft^* die reynicht hemseluen gelijck als hy oock reyn is.

* 2.Cor. 7.a.1.

4

Wie sonde doet, die doet oock onrecht, ende de sonde is dat onrecht.

5

^† Ende ghy weet, dat hy is verschenen, op dat hy onse sonden wech name: Ende daer en is gheen sonde in hem.

† Esaie. 53.b.7. 1.Tim. 1.b.15 Titum. 2.b.14. 1.Pet. 2.c.22.

6

Wie in hem blijft, die en sondicht niet: Wie daer sondicht, die en heeft hem niet ghesien noch ghekent.

7

⁺ Kinderkens, en laet v niemant verleyden.^‡ Wie recht^* doet, die is rechtueerdich, ghelijck als hy rechtueerdich is.

+ B vers 7

‡ 1.Ioan. 2.d.29

* Rom. 2.b.13

8

Wie^† sonde doet, die is van den duyuel^‡ Want de duyuel sondicht van aenbegin. Daer is de Sone Gods toe verschenen, dat hy de wercken des duyuels verstoore.

† sap. 2.d.24.

‡ Ioan. 8.d.44

9

^* Wie wt Gode geboren is, die en doet gheen sonde^† want zijn saet blijft by hem, ende en can niet sondigen: Want hy is van Gode gheboren.

* 1.Ioan. 5.c.18.

† 1.Pet. 1.d.23

10

Daer aen worddet openbaer, welcke de kinderen Gods, ende de kinderen des duyuels zijn. Wie niet recht en doet, die en is niet van Gode, ende wie zijnen broeder niet lief en heeft.

11

Want dat is de bootschap^‡ die ghy gehoort hebt van aenbegin, dat wy ons onder malcanderen lief hebben sullen:

‡ Ioan. 13.d.34 15.b.12.

12

^* Niet als Cain, die van den boo-sen was, ende vermoorde zijnen broeder. Ende waerom vermoorde hy hem? Omdat zijne wercken boos waren, ende zijns broeders rechtueerdich.

* Gene. 4.b.8.

13

^* Verwondert v niet mijn Broeders ist dat v de werelt hatet.

* Ioan. 15.b.18.

14

^† Wy weten, dat wy wt den doodt in dat leuen ghecomen zijn, Want wy hebben de broederen lief. Wie den broeder niet lief en heeft, die blijft inden doot.

† Ioan. 5.c.24. 1 Ioan. 2.b.10

15

^‡ Wie zijn broeder haet, die is een dootslagher. Ende ghy weet, dat een dootslagher, niet en heeft dat eewighe leuen by hem blijuende.

‡ Matt. 5.c.22.

16

⁺ Daer aen hebben wy bekent^* de liefde, dat hy zijn leuen voor ons ghelaten heeft, ende wy moeten ooc dat leuen voor de broederen laten.

+ C vers 16

* Ioan. 15.b.13. Ephesi. 5.a.2.

17

^† Maer wanneer yemant deser werelt goeden heeft, ende siet zijnen broeder ghebreck hebben, ende sluyt zijn herte voor hem toe, hoe blijft de Liefde Gods by hem?

† Deut. 15.a.7. Luce. 3.c.11. Iacob. 2.c.15.

18

Mijn kinderkens, en laet ons niet lief hebben met woorden, noch met der tonghen, maer met der daet, ende met der waerheyt.

19

Daer aen bekennen wy, dat wy wt der waerheyt zijn, ende connen onse herten voor hem stillen,

20

Dat, ist dat ons onse hert verdoemt, dat Godt grooter is dan onse hert^* ende bekent alle dinck.

* Psal. 7.b.10. Iere. 17.b.10.

21

Ghy beminden, ist dat ons onse hert niet en verdoemt, so hebben wy een vrijmoedicheyt tot Gode.

22

^† Ende so wat wy bidden, dat sullen wy van hem ontfangen. Want wy houden zijn gheboden, ende doen dat voor hem wel behagelijc is.

† Ierem. 29.c.13 Ioan. 16.c.24 1.Ioan. 5.b.14 Iacob. 1.a.5.

23

Ende dat is zijn ghebot, dat wy gheloouen aenden Name zijns soons Iesu Christi,^‡ ende hebben ons onder malcanderen lief ghelijck hy ons een ghebot ghegheuen heeft.

‡ Ioan. 13.d.34 15.b.12. Ephesi. 5.a.2. 1.Tess. 4.b.9 1.Ioan. 4.b.21.

24

^* Ende wie zijn geboden hout, die blijft in hem, ende hy in hem.^† Ende daer aen bekennen wy, dat hy in ons blijft, aen den geest, welcken hy ons ghegheuen heeft.

* Ioan. 14.c.23 15.b.10.

† Rom. 8.b.9.