Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xiij. Capittel.

¶ De Apostel berispt de ghene die aenhanghen de valsche Propheten, prijsende de ghene die in waerachtige leeringhe stantaftich blijuen.

1

⁺ COme ick ten derden mael tot v,^* so sal in tweer oft drier mont bestaen alderley sake.

+ A vers 1

* Deut. 19.c.15. Num. 35.e.30 Matt. 18.b.16 Ioan. 8.b.17. Hebr. 10.c.28.

2

Ick hebt v te voren gheseyt, ende segt v te voren, als tegenwoordich, ten anderen mael: Ende scrijue het nv int afwesen, den genen, die te voren gesondicht hebben, ende den anderen allen: Ist dat ic noch eenmael come, so en wil ick niet sparen:

3

Naedenmael ghy soect, eens gewaer te worden des geens,^† die in my spreect, namelijc, Christus, die onder v niet swack en is, maer is machtich onder v.

† Matt. 10.c.20

4

Ende hoe wel hi ghecruyst is in der swacheyt, soo leeft hi nochtans in der cracht Gods. Ende hoewel wy ooc swack zijn in hem, so leuen wy doch met hem in der cracht Godts, onder v.

5

^+‡ Ondersoect v seluen, oft ghy int ghelooue zijt, proeft v seluen. Ofte en kent ghy v seluen niet, dat Iesus Christus in v is? Ten sy dan dat ghy onduechdelijck zijt.

+ B vers 5

‡ 1.Cor. 11.d.27

6

Maer ic hope, ghy bekent, dat wy niet onduechdelijc en zijn.

7

Ende ic bidde Godt, dat ghy niet quaets en doet, niet, op dat wy duechdelijc schijnen, maer op dat ghy dat goet doet, ende wy als de onduechdelijcke zijn.

8

Want wy en connen niet teghen de waerheydt, maer voor de waerheydt.

9

Maer wy verblijen ons, wanneer wy swac zijn, ende ghy machtich zijt: Ende dat selue wenschen wy ooc, te weten, uwe volcomenheyt.

10

Daerom ic oock sulcx afwesende schrijue, op dat ick niet (wanneer ic tegenwoordich ben) der scherpheyt gebruycken en dorue,^* na der macht, welcke my de Heere te beteren, ende niet te verderuen ghegheuen heeft.

* 2.Cor. 10.b.8.

11

Ten laetsten, lieue broeders,^† verblijt v, weest volcomen, troost v,^‡ hebt eenderley sin,^* zijt vreetsaem, so sal God der liefden, ende des vreedts, met v zijn.

† Phili. 4.a.4

‡ Rom. 12.c.16 15.b.5. 1.Cor. 1.b.9. Philip. 2.a.2.

* rom. 12.d.18 Heb. 12.b.14.

12

^‡ Gruet v onder malcanderen, met den heyligen Cusse. V grueten alle Heyligen.

‡ Rom. 16.c.15 1.Cor. 16.c.20 1.Tess. 5.d.26 1.Pet. 5.b.14

13

De genade onses Heeren Iesu Christi, ende de liefde Gods, ende de gemeynscap des heylighen gheests, sy met v allen, Amen.

¶ De tweede tot den Corintheren. Ghesonden van Philippen in Macedonia, door Titum ende Lucam.