Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iiij. Capittel.

¶ De Apostel prijst die verborghentheyt vanden nieuwen Testament, als totter werckinghe der Godtheyt ende als afneminghe der quaetheyt.

1

⁺ DAerom, dewijle wy soodanighen Ampt hebben, nae dien ons bermherticheyt geschiet is, so en worden wy niet traech,

+ A vers 1

2

Maer vermijden oock heymelijcke schande, ende en gaen niet om

[p. 75r]

met schalckheyt,^* en verualschen oock Godts woordt niet, maer met openbare waerheyt, ende bewijsen ons wel, tegen aller menschen conscientie, voor Gode.

* 2.Cor. 2.c.19.

3

Is nv onse Euangelium bedect, so ist inden ghenen, die verloren worden, bedect,

4

By welcken de Godt deser werelt,^† der ongeloouigher sinnen verblint heeft, dat si niet en sien dat clare licht des Euangeliums, vander claerheyt Christi,^‡ die daer is dat euenbeelde Godts.

† Esaie. 6.b.9. Ioan. 12.e.40

‡ Philip. 2.a.6. Collos. 1.b.15. Hebre. 1.a.3.

5

Want wy en prediken niet ons seluen, maer Iesum Christum, dat hy si de Heere, maer wy uwe knechten om Iesus wille.

6

^+* Want Godt die daer hiet dat Licht wt der duysternisse voorlichten,^† die heeft eenen claren schijn in onse herten ghegheuen, dat door ons ontstonde de verlichtinghe, vander kennisse der claerheyt Gods, inden aensicht Iesu Christi.

+ B vers 6

* Genes. 1.a.3.

† 2.Pet. 1.d.19

7

Maer wy hebben sulcken schat in^‡ Aerden Vaten, op dat de ouertreffelijcke cracht, Gods sy, ende niet van ons.

‡ 2.Corin. 5.a.1

8

Wy hebben ouer al droeffenisse, maer wy en becommeren ons niet. Ons is banghe, maer wy en versaghen niet.

9

Wy lijden veruolginghe, maer wy en worden niet verlaten. Wy worden verdruct, maer wy en vergaen niet.

10

^* Ende draghen altijt om, dat^† steruen des Heeren Iesu, aen onsen Lichaem, op dat ooc dat leuen des Heeren Iesu, aen onsen Lichaem openbaer worde.

* Galat. 6.b.16

† 2.Cor. 6.b.9

11

Want wy, wy die leuen,^‡ worden altijt inden doot ghegheuen om Iesus wille,^* op dat oock dat leuen Iesu openbaer worde, aen onsen sterflijcken vleesche.

‡ Psal. 44.c.23 4.Esdre. 15.b.15. Matt. 5.a.11. Rom. 8.e.36.

* 1.Corint. 15.e.49.

12

Daerom, soo is nv de doot machtich in ons, maer dat leuen in v.

13

Maer dewijle wy den seluen gheest des gheloouens hebben, nae datter gheschreuen staet:^† Ick ghelooue, daerom spreecke ick: Soo gheloouen wy oock, daerom spreken wy oock,

† Psalm. 116.b.10.

14

^‡ Ende weten, dat die ghene, die den Heere Iesum op verwecket heeft, ons ooc op verwecken sal, door Iesum, ende sal ons daer stellen met v.

‡ Rom. 6.a.5. 8.b.11. 1.Cor. 6.c.14.

15

Want het gheschiet altemael om uwen twille,^* op dat de oueruloedighe ghenade, door veler dancksegghinghe, Godt rijckelijcker prijse.

* 2.Cor. 1.b.11.

16

Daerom en worden wy niet traech, maer al ist dat onse wtwendige mensche verderft, soo wort doch de inwendighe, van daghe te daghe vernieuwet.

17

^† Want onse droeffenisse, die tijtlijck ende licht is, brengt een eewighe, ende bouen alle mate ghewichtighe heerlijckheyt,

† Psal. 30.a.6. Sapi. 3.a.5. Matt. 5.b.11. Roma. 8.c.18. 1.Ioan. 3.a.2.

18

Ons, wy die niet en sien op dat sichtbaer, maer op dat onsichtbaer. Want wat sichtbaer is, dat is tijtlijck, maer wat ontsichtbaer is, dat is eewich.