Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

De tweede Epistel S. Pauli aen de Corintheren.

¶ Dat .I. Capittel.

¶ De Apostel door zijn goetheyt vanghet de Corinthen, door sine tribulatie wil hy verwecken haer verstant. Ende hy ontschuldicht hem van de beloftenissen haerlieden ghedaen.

1

⁺ PAulus een Apostel Iesu Christi, door den wille Gods, ende de Broeder Timotheus. Der gemeynte Gods te Corinthen, met allen Heylighen in gantsch Achaia:

+ A vers 1

2

^* Genade sy met v, ende vrede van Gode onsen Vader, ende den Heere Iesu Christo.

* Roma. 1.a.7. Galat. 1.a.3. Ephesi. 1.a.2. 1.Petri. 1.a.3.

3

^† Ghelouet sy Godt de Vader onses Heeren Iesu Christi, de Vader der barmherticheyt, ende God alles troostes,

† Ephe. 1.a.3. 1.Petri. 1.a.3.

4

Die^‡ ons troost in alle onser droeffenisse, dat wy ooc troosten connen, die daer zijn in aller droeffenisse, met den troost, daer wy mede ghetroost worden van Gode.

‡ Ioan. 16.c.20. 2.Cor. 7.a.6.

5

Wandt^* ghelijck als wy des lijdens Christi veel hebben, also worden wy ooc rijckelijck ghetroost door Christum.

* Psal. 94.d.19

6

Maer hebben wy droeffenisse, oft troost, so geschiedet v te goede. Ist droef-fenis, so gheschiedet v tot troost ende salicheyt (welcke salicheyt haer seluen bewijset, ist dat ghy in dier maten lijdet met verduldicheyt, ghelijc als wy lijden.) Ist troost, so gheschiedet v ooc tot troost ende salicheydt.

7

Ende onse hope staet vast voor v, dewijle dat wy weten, dat, ghelijc als ghy des lijdens deelachtich zijt, so sult ghy ooc des troostes deelachtich zijn.

8

⁺ Wandt wy en willen v niet onthouden lieue Broeders, onse droeffenisse^‡ die ons in Asia gheschiet is, daer wy wt der maten beswaert waren, ende bouen macht, alsoo, dat wy ons oock des leuens ontgauen,

+ B vers 8

‡ Acto. 19.c.23.

9

Ende by ons besloten hadden, wy moesten steruen. Maer dat geschiede daerom,^* op dat wi onse betrouwen niet op ons seluen en setten, maer op Godt, die de dooden opwect,

* Psal. 146.a.5 Iere. 17.b.7.

10

^† Die ons van sulcken doot verlost heeft, ende noch dagelijcx verlost, ende hopen op hem, hy sal ons oock voortaen verlossen,

† Deu. 32.f.39. 1.Reg. 2.b.6.

11

^‡ Door hulpe uwer voorbiddinghe voor ons,^* op dat ouer ons, voor de gaue die ons ghegeuen is, door veel Persoonen veel dancx geschie.

‡ Phil. 1.b.19.

* 2.cor. 4.c.15

12

Want onse Roem is dat, namelijck, dat getuychenisse onser consciencien, dat wy in eenuuldicheyt, ende godlijcker louterheyt, niet in vleesschelijcker wijsheyt, maer inder ghenade Gods op der werelt ghewandelt hebben, maer aldermeest by v.

13

Want wy en schrijuen v niet anders, dan dat ghy leset, ende oock beuindet. Ende ick hope, ghy sult ons oock tot aen dat eynde also beuinden,

14

⁺ Ghelijck als ghy ons ten deel beuonden hebt. Want wy zijn uwe Roem, ghelijc als oock ghy^† onsen Roem zijt, op den dach des Heeren Iesu.

+ C vers 14

† Phil. 2.b.16. 1.Tess. 2.c.19.

15

Ende^‡ op sulcken betrouwen, dacht ick ten laetsten tot v te comen, op dat ghy anderwerf een weldaet ontfinghet,

‡ 1.cor. 16.a.5.

16

Ende ick door v in Macedonien reysde, ende wederom wt Macedonia tot v quame, ende van v gheleyt werde in Iudeam.

17

Heb ick nv eenighe lichtueerdicheyt ghebruyct, doen ick sulcx dachte? Oft zijn mijn aenslaghen vleesschelijck? Niet alsoo, maer by my is^* Ia, Ia, ende neen is neen.

* Mat. 5.d.37. Iacob. 5.c.12.

18

Maer, O een ghetrouwe Godt, dat onse woort aen v, niet Ia ende neen gheweest en is.

19

Want de soon Gods Iesus Christus, die onder v door ons gepredict is: Door my ende Syluanum, ende Timotheum, die en was niet Ia ende neen, maer het was Ia in hem.

20

Want alle beloften Gods, zijn Ia in hem, ende zijn Amen in hem, Gode tot lof door ons.

21

Maer Godt ist,^† die ons beuesticht met v in Christum, ende ons ghesaluet,

† Rom. 8.b.16. 2.Cor. 5.a.5. Ephe. 4.c.30.

22

Ende beseghelt, ende in onse herten dat pant, den Gheest, ghegheuen heeft.