Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ De Apostel straft die gene, de welcke haer deelachtich maeckten den Afgoden, Ende hy leert in wat manieren datmen ghebruycken sal de dingen die den Afgoden gheoffert worden. | |
1Ga naar margenoot+ ICk en wil v lieue broeders, niet onthoudenGa naar margenoot* dat onse vaderen alle, zijn onder der wolcken gheweest,Ga naar margenoot† ende zijn alle door de See ghegaen, | |
2Ende zijn alle onder Mosen gedoopt, met der wolcken ende met der See, | |
4Ga naar margenoot* Ende hebben alle eenderley geestelijcken dranck ghedroncken: Maer sy droncken vanden gheestelijckenGa naar margenoot† Steen, die mede volchde, welcke Steen was Christus. | |
5Ga naar margenoot‡ Maer aen haerder velen en hadde Godt geen welbehagen, want si zijn neder gheslaghen inder woestijne. | |
6Maer dat is ons tot een voorbeeldt, geschiet, op dat wy ons niet en laten lusten des boosen, gelijck als ghene lust hadden. | |
7Wordet oock niet Afgodsch, ghelijc als ghener sommighe werden, alsser ghescreuen staet:Ga naar margenoot* Dat volck sat neder te eten ende te drincken, ende stonden op te spelen. | |
8Ga naar margenoot† Oock en laet ons gheen hoererije bedrijuen, als sommige van genen hoererije bedreuen, ende vielen op eenen dach, drie ende twintich duysent. | |
9Ende en laet ons oock Christum niet tem- | |
[pagina 71v]
| |
teren,Ga naar margenoot* als hem sommige van genen temteerden, ende werden van den slanghen vernielt. | |
10En murmureert oock niet,Ga naar margenoot† ghelijck als gener sommige murmureerden, ende werden verdaen door den Verderuer. | |
11Ga naar margenoot+ Sulcx alle geschiedde haer tot een voorbeelt, Ende het is gescreuen ons ter waerschouwinge, op welcke dat eynde der Werelt ghecomen is. | |
12Daerom wie hem laet duncken, hy stae, Die mach wel toe sien, dat hy niet en valle. | |
13Daer is noch geene, dan menschelijcke becoringe ouer v ghecomen.Ga naar margenoot‡ Maer Godt is getrou, die v niet en laet becoren bouen uwe vermoghenGa naar margenoot* maer maect dat de becoringe so een einde neme, dat ghijt muecht verdraghen. | |
14Daerom mijn liefsten, vliedt van der Afgoden dienst. | |
15Als met den cloecken spreke ick, oordeelt ghy wat ick segghe: | |
16Ga naar margenoot+ De gheseghende kelck, welcken wy seghenen, is die niet de ghemeynschap des bloets Christi? Dat broot dat wy breken, is dat niet de ghemeynschap des Lichaems Christi? | |
17Ga naar margenoot* Want een broot isset, so zijn wy vele een lijf, dewijle dat wy alle eens broots deelachtich zijn. | |
18Siet aen Israel na den vleesche: Die ghene, die de offers eten, zijn die niet in der ghemeynschap des Altaers? | |
19Wat sal ick dan nv segghen?Ga naar margenoot† Sal ic segghen, dat de Afgodt yet sy? Ofte dat dat Afgoden offer wat sy? | |
20Maer ic segghe, Dat de Heydenen, wat sy offeren,Ga naar margenoot‡ dat offeren sy den duyuelen, ende niet Gode. Nv en wil ick niet, dat ghy inder duyuelen ghemeynschap zijn sult. | |
21Ghy en connet niet te ghelijck drincken, des Heeren kelck, ende der duyuelen kelck. Ghy en connet niet te ghelijc deelachtich zijn des Heeren Tafel, ende der duyuelen tafel. | |
22Ofte willen wy den Heere tergen? Sijn wy stercker dan hy? | |
24Ick heb alles dincks macht: Mer het en sticht altemael niet.Ga naar margenoot† Niemant en soecke wat zijn is, maer een yeghelijck wat eens anders is. | |
25Al wat daer veyl is op de vleesch merckt, dat eet, ende en vraghet niet, op dat ghy der conscientien verschoont. | |
27Maer ist dat v yemant van den ongheloouighen noodet, ende ghy wilt henen gaenGa naar margenoot* so eet al wat v voorgheset wordt, ende en vraecht niet, op dat ghy der conscientien verschoont. | |
28Ga naar margenoot+ Maer ist dat yemandt tot v spreke: Dat is Afgoden offer, soo en etet niet, om diens wille, die het v seyt, op dat ghy der conscientien verschoont. (De Aerde is des Heeren, ende wat daer in is) | |
29Ga naar margenoot† Maer ick segghe van der conscientien niet dijner eygen, maer, des anderen. Want waer om soude ick mijne vrijheyt laten ordeelen, van eens anders conscientie? | |
30Ga naar margenoot‡ Want ist dat ick met dancksegghen geniete, waerom soude ick dan ghelastert worden ouer dat ghene, daer ick voor dancke? | |
31Ga naar margenoot* Ghy eet nv of ghy drinct, of wat ghy doet, so doet het altemael tot Gods eere. | |
32Ga naar margenoot* En weest niet argherlijck, noch den Ioden, noch den Griecken, noch der Gemeynte Gods. | |
33Ga naar margenoot† Ghelijck als ick my oock eenen yeghelijcken in alderley behaechlijc maecke, ende en soecke niet wat my, maer wat velen vordert, dat sy salich worden. | |
|