Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxviij. Capittel.

¶ Hier wert verhaelt van de schipbrekinghe, ende hoe Paulus minlijck ontfanghen wort vanden Prince des Eylants, ende als hy te Romen quam, wert hy blijdelijck ontfanghen, ende preecte dat woort Godts.

1

⁺ ENde doen wy wt quamen,^* beuonden wy dat dat Eylandt Melite hiet,

+ A vers 1

* Acto. 27.c.26.

2

Ende de Lieden en bewesen ons gheen cleyne vrientschap, si stocten een vier aen, ende ontfinghen ons alle, om des reghens die ouer ons ghecomen was, ende om der couden wille.

3

Ende doen Paulus eenen hoop rijsen te samen raepte, ende leydet opt vier, quam een Ader vander hitten, ende voer Paulo aen zijn hant.

4

Ende doen de Lieden saghen dat dier aen zijn handt hanghen, spraken si onder malcanderen: Dese mensch moet een Moorder zijn, welcken de wrake niet en laet leuen, al is hy der See ontgaen.

5

^† Ende hy slingherde dat dier int vier, ende hem en ghebuerde niet quaets.

† Luce. 10.b.19. Mar. 16.c.18.

6

Maer si wachteden, wanneer hy swellen soude, oft doot neder vallen.

7

Doen si nv lange wachteden ende saghen, dat hem niet quaets en ghebuerde, werden si anders ghesint,^‡ ende spraken: Hy waer een Godt.

‡ Act. 14.b.10.

8

Inde selue plaetsen, hadde de Ouerste des Eylandts, met name Publius, een^* voorwerck, die nam ons aen, ende herberchde ons drie daghen vriendelijck.

* Wthof, oft hoeue.

9

Ende het gheschiedde, dat de vader Publij aen der^† cortsen ende aen den bloetganck lach. Tot dien ghinck Paulus in, ende badt, ende^‡ leyde de handt op hem, ende maecte hem ghesont.

† Mat. 8.b.14.

‡ Mar. 16.c.18.

10

Doen dat gheschiedde, quamen oock de andere in dat Eylandt daer toe, die cranckheden hadden, ende lieten haer ghesont maken.

11

Ende si deden ons groote eere. Ende doen wy wt reysden, loeden sy op, wat ons van noode was.

12

⁺ Ende nae drie maenden, scheepten wy wt, in een Schip van Alexandria, welcke in dat Eylandt ghewintert hadde, ende hadde een Banier der tweelinghen.

+ B vers 12

13

Ende doen wy tot Syracusa quamen, bleuen wy daer drie daghen.

14

Ende doen wy om scheepten, quamen wy tot Region: Ende nae eenen dach, doen hem de Suydenwint verhief, quamen wy des anderen daechs tot Puteolon, daer vonden wy broederen, ende werden van haer gebeden, dat wy daer bleuen, seuen daghen. Ende alsoo quamen wy te Romen.

15

Ende van daer, doen de Broeders van ons hoorden,^* ghinghen si wt ons te ghemoet, tot Appifer ende drie Tauernen. Doen die Paulus sach, dancte hy Godt, ende creech een toeuerlaet.

* Acto. 15.a.4.

16

Doen wy nv te Romen quamen, leuerde de Onderhooftman de geuangen den ouersten Hooftman ouer. Ende^† Paulo wert georloft te blijuen, waer hy woude, met eenen Crijchsknecht die hem bewaerde.

† Acto. 24.c.23. 27.a.3.

17

⁺ Ende het geschiede na drie dagen, dat Paulus te samen riep de vernaemsten

+ C vers 17

[p. 62v]

der Ioden. Doen die te samen quamen, sprac hy tot haer: Ghy mannen lieue broederen,^* ick en heb niet gedaen tegen onse volck, noch teghen de vaderlijcke Seden, ende nochtans ben ick gheuanckelijck wt Ierusalem ouer ghegeuen in der Romeynen handen:

* Act. 24.b.14 25.b.8.

18

Welcke, doen sy my verhoort hadden, wouden si my los gheuen, dewijle datter geen orsaec des doots aen my en was.

19

Maer doen de Ioden daer teghen seyden, wert ick gedwongen my op den Keyser te beroepen: Niet als oft ick mijn volck yet hadde te beschuldighen.

20

Om deser orsaeck wille, heb ic v ghebeden, dat ick v sien ende aenspreken mochte,^† want om de hope Israelis, ben ick met deser keten ombeuanghen.

† Deut. 18.c.18. Acto. 23.a.6. 24.b.11.

21

Sy spraken tot hem: Wy en hebben gheen schriften ontfanghen van Iudea, van uwen tweghen. Oock en isser gheen broeder ghecomen, die van v yet quaets vercondicht oft gheseyt heeft,

22

Doch willen wy van v hooren, wat ghy hout: Want van deser^* Secten, is ons kenlijc, dat haer wordt op alle plaetsen^† wedersproken.

* Acto. 24.a.5.

† Luce. 2.e.34

23

Ende doen si hem eenen dach bestemden, quamen veel tot hem in de herberghe, den welcken hy wtleyde ende betuychde dat Rijcke Godts, ende predicte haer van Iesu,^* wt der Wet Mosi, ende wt den Propheten, van des morghens vroech tot den auont toe.

* Gen. 3.c.15. 22 d.18. 26.b.4. Deut. 18.b.15. 2.Reg. 7.b.12

24

^† Ende sommighe vielen tghene toe, dat hy seyde, maer sommighe en gheloofden niet.

† Act. 17.a.4.

25

⁺ Ende doen si met malcanderen oneens waren, ghingen si wech, als Paulus een woort sprac: Dat wel de heylige Gheest gheseyt heeft, door den Propheet Isaiam tot onsen vaderen, ende gesproken:

+ D vers 25

26

^‡ Gaet henen tot desen volcke, ende spreect: Met den ooren sult ghijt hooren, ende niet verstaen:

‡ Esaie. 6.b.9. Mat. 13.b.14 Mar. 4.a.12. Luce. 8.b.10. Ioan. 12.e.40 Roma. 11.b.8.

27

Ende met den ooghen sult ghijt sien, ende niet bekennen. Want dat hert deses volcx is verstoct, ende si hooren swaerlijck met den ooren, ende sluymeren met haren ooghen, op dat si niet eenmaels en sien met den ooghen, ende hooren met den ooren: Ende verstandich worden int herte, ende haer bekeeren, dat ick haer holpe.

28

Soo sy v condt ghedaen,^* dat den Heydenen ghesonden is, dese salicheydt Godts, ende si sullense hooren.

* Acto. 13.e.47.

29

Ende doen hy sulcx sprack, ghinghen de Ioden henen, ende hadden veel vragens onder haer seluen.

30

Ende Paulus bleef twee Iaer in zijn ghehuerde huys, ende nam aen alle die tot hem in quamen,

31

Predicte dat Rijcke Godts, ende leerde vanden Heere Iesu met alder vrijmoedicheydt, onuerboden.

¶ Eynde der Wercken der Apostelen.