Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xij. Capittel.

¶ Hoe dat Petrus veruolcht werdt van Herodes, ende hoe Petrus vanden Enghel verlost werdt, Herodes wert vanden Engel gheslaghen, om dat hy den prijs Gode niet en gaf.

1

⁺ ONtrent die selue tijt, sloech de Coninck Herodes de handen aen sommighe vander ghemeynten, haer te pijnighen.

+ A vers 1

2

Ende hy doodde^* Iacobum Ioannes Broeder met den Sweerde.

* Matt. 4.c.20. 17.a.1. 20.c.20 26.d.36.

3

Ende doen hy sach, dattet den Ioden behaechde, voer hy voort, ende vinck Petrum oock. Ende het was effen Paesschen.

4

^† Doen hy hem nv greep, leyde hy hem inde gheuanckenis, ende ouerleuerde hem vier vierdeelen Crijchsknechten om hem te bewaren: Ende dacht hem nae den Paesschen den volcke voor te brengen.

† Ioan. 21.c.18.

5

Ende Petrus^‡ wert vast inder gheuanckenis gehouden.^* Maer de ghemeynte badt sonder ophouden voor hem tot Godt.

‡ Ioan. 21.c.18

* Act. 4.c.24.

6

Ende doen hem Herodes wilde voort brenghen, inder seluer nacht, sliep Petrus tusschen twee Crijchsknechten, ghebonden met twee ketenen. Ende de Wachters voor de duere, bewaerden de gheuanckenis.

7

⁺ Ende siet,^* de Enghel des Heeren quam daer, ende een licht scheen inde wooninghe, ende sloech Petrum aen de sijde, ende wecte hem op, ende sprac: Staet haestelijc op. Ende de ketenen vielen hem van zijnen handen.

+ B vers 7

* Acto. 5.c.19. 16.d.26.

8

Ende de Engel sprac

[p. 54v]

tot hem: Gordet v, ende trect uwe schoenen aen. Ende hy dede alsoo. Ende hy sprack tot hem: Neemt uwen Mantel om v, ende volcht my na.

9

Ende hy ghinck wt, ende volchde hem. Ende en wiste niet, dat hem waerachtichlijc sulcx gheschiedde door den Enghel: Maer hem dochte, hy saghe een ghesicht.

10

Ende sy ginghen door de eerste ende anderde wacht, ende quamen tot der ijseren Poorte, die ter stadt leydet, die dede haer hen van selfs open. Ende traden wt, ende ghingen henen, een straet lanck, ende terstont schiet de Enghel van hem.

11

⁺ Ende doen Petrus tot hem seluen quam, sprack hy:^* Nv weet ick waerachtichlijck, dat de Heere zijnen Engel ghesonden heeft, ende my verlost vander hant Herodis, ende van alle verwachtinghe des Iootschen volcx.

+ C vers 11

* Gen. 28.d.16. Dan. 6.d.22.

12

Ende als hy hem besinde, quam hy voor dat huys Marie der Moeder Iohannis, die met den toename Marcus hiet, daer der veel by malcanderen waren,^† ende baden.

† Actu. 1.b.14.

13

Ende als Petrus aen de duere des duerwechs clopte, tradt een dienstmaecht voor om toe te hooren, met name Rode.

14

Ende als sy Petrus stemme bekende, en dede si den duerwech niet open van vrolijcheyt: Maer liep binnen ende vercondichdet hen: Petrus stonde voor den duerwech.

15

Maer sy spraken tot haer: Ghy zijt ontsinnich. Maer sy bleef daer by, dattet soo ware. Sy spraken: Het is zijn Engel.

16

Ende Petrus clopte meer aen. Ende doen sy op deden, saghen sy hem, ende ontsetteden haer.

17

Maer hy^* wencte haer met der hant te swijghen, ende vertelde haer, hoe hem de Heere wt der gheuanckenis hadde gheleyt, ende sprac: Vercondicht dit^† Iacobo ende den Broederen. Ende hy ginc wt, ende tooch aen een ander plaetse.

* Actu. 13.b.16.

† Act. 15.b.13. 21.b.18.

18

⁺ Maer doent dach werdt, en wasser gheen cleyn becommernis, onder den Crijchsknechten, hoet doch met Petro toeghegaen ware.

+ D vers 18

19

Ende Herodes doen hy na hem vraechde, ende hem niet en vant, liet hy de Wachters^† ondersoecken, ende hiet haer wech brengen. Ende tooch van Iudea af na Cesarien, ende hadde daer zijn wesen.

† Rechtueerdighen.

20

Want hy dacht tegen die van Tyro ende Sidon Crijch te voeren: Maer sy quamen eendrachtelijck tot hem, ende becouten des Conincx Camerlinck Blastum, ende baden om vrede, daerom dat haer lant hem geneeren moeste van des Conincx lant.

21

Ende op eenen gesetten dach,^‡ tooch Herodes dat Conincklijcke cleedt aen, settede hem op den Richtstoel, ende dede een redene tot haer.

‡ Eccle. 10.d.39

22

Ende dat volck riep toe: Dat is Gods stemme, ende niet eens menschen.

23

Terstont sloech hem de Enghel des Heeren,^* daerom dat hy de eere Gode niet en gaf,^† ende wert opghegheten vanden Wormen, ende ghaf den gheest op.

* Iosu. 7.c.19. Ioan. 9.c.24.

† Esai. 55.c.11. 2.Mac. 9.b.9.

24

Ende dat woort Gods wiesch, ende vermeerderde hem. Ende Barnabas ende Saulus quamen weder tot Ierusalem,^* ende leuerden de hantreyckinge ouer, ende namen met haer^† Iohannem met den toename Marcus.

* Acto. 11.c.29.

† Acto. 13.a.5.