Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xx. Capittel.

¶ Van de verrijsenisse Christi, ende hoe hy hem openbaerde Maria Magdalena ende zijn Iongheren, ende gaf hen den vrede, ende den heylighen Gheest. Hoe Thomas de wonden des Heeren sach, ende doen geloofde. Ende salich zijn die niet en sien, nochtans gheloouen.

1

⁺ AEn der^* Sabbathen eenen, coemt Maria Magdalena vroech, doent noch duyster was, tot den graue, ende siet, dat de steen vanden graue wech was.

+ A vers 1

* Matt. 28.a.1. Marc. 16.a.1. Luce. 24.a.3.

2

Doen loopt si henen, ende coemt tot Simon Petro, ende tot den anderen Iongher,^† welcken Iesus lief hadde, ende spreect tot haer: Sy hebben den Heere wech ghenomen wt den graue, ende wy en weten niet, waer si hem henen gheleyt hebben.

† Ioan. 13.c.23. 19.c.26. 21.a.7

3

^* Doen ghinc Petrus

* Luce. 24.a.11.

[p. 48r]

ende de ander Iongher wt, ende quamen tot den graue.

4

Ende die twee liepen met malcanderen, ende de ander Iongher liep voor wt, snelder dan Petrus, ende quam eerst tot het graf.

5

Kijckt daer in, ende siet de lijnen doecken gheleyt: maer hy en ghinck daer niet in.

6

Doen quam Simon Petrus hem na, ende ghinck henen in dat graf, ende siet de lijnen doecken gheleyt,

7

Ende den sweet doeck, die Iesu om dat hooft ghebonden was, niet by de lijnen doecken gheleyt, maer alleen te hoop gewonden, aen een bysonder plaetse.

8

Doen gincker oock de ander Ionger in, die eerst tot den graue quam, ende sacht, ende geloofden:

9

Wandt si en wisten de Schrift noch niet,^* dat hy van den dooden weder opstaen moeste.

* Psal. 16.b.10. Actor. 2.c.25. 13.d.35. 17.a.3.

10

Doen ghinghen de Iongheren weder te samen.

11

⁺ Maer^† Maria stont voor dat graf ende weende daer buyten. Als si nv weende, kijct si int graf,

+ B vers 11

† Luc. 24.a.3.

12

Ende siet twee Engelen, in witte cleederen sitten, eenen ten hoofde, ende den anderen ten voeten, daer si dat lichaem iesu henen gheleyt hadden,

13

Ende die selue spraken tot haer: Vrouwe, wat weent ghy? Sy spreect tot haer: Sy hebben mijnen Heere wech ghenomen, ende ick en weet niet, waer si hem henen gheleyt hebben.

14

Ende als si dat seyde, weynde si haer te rugghe, ende siet Iesum staen, ende en weet niet dat het Iesus is.

15

Iesus spreect tot haer: Vrouwe, wat weent ghy? Wien soeckt ghy? Sy meynt, het sy de Houenier, ende spreeckt tot hem: Heere, hebt ghy hem wech ghedraghen? Soo segt my, waer hebt ghy hem gheleyt? So wil ick hem halen.

16

Iesus spreeckt tot haer: Maria. Doen weynde si haer om, ende spreeckt tot hem: Rabuni, dat heet, Meester.

17

Iesus spreeckt tot haer: En roert my niet aen, want ick en ben noch niet op geuaren tot mijn Vader. Mer gaet henen tot mijnen^* Broederen, ende segt haer: Ic vaer op tot mijnen Vader, ende tot uwen Vader, tot mijnen Gode, ende tot uwen Gode.

* Psalm. 22.c.23 Ioan. 16.d.28

18

^† Maria Magdalena coemt, ende vercondichtet den Iongheren: Ick heb den Heere ghesien, ende sulcx heeft hy tot my gheseyt.

† Matt. 28.b.8. Mar. 16.b.8. Luce. 24.a.8.

19

^+‡ Des auonts des seluen Sabbaths, doen de Iongheren vergadert, ende de dueren toeghesloten waren, wt vreese voor den Ioden, quam Iesus, ende tradt int midden, ende spreeckt tot haer: Vrede sy met v.

+ C vers 19

‡ Luce. 24.c.35. 1.Cor. 15.a.5.

20

Ende als hy dat seyde, toonde hy haer de handen, ende zijn zijde.^* Doen werden de Iongheren blijde, dat sy den Heere saghen.

* Ioan. 16.c.20.

21

Doen sprac Iesus weder tot haer: Vrede sy met v.^† Ghelijck als my de Vader gheseynt heeft, so seynde ick v.

† Esaie. 61.a.1. Mar. 16.b.15 Luce. 4.b.18. Ioan. 17.c.18.

22

Ende doen hy dat seyde, blies hyse aen, ende spreect tot haer: Ontfangt den heylighen gheest,

23

Dien^‡ ghy de sonden verlaet, dien zijn si verlaten: Ende dien ghyse ophout, dien zijn si op gehouden.

‡ mat. 16.c.19. 18.b.18.

24

^* Maer Thomas der twaeluen een, die daer heet tweelinck, en was niet by haer, doen Iesus quam.

* Ioan. 11.b.16.

25

Doen spraken de ander Iongeren tot hem: Wy hebben den Heere ghesien. Maer hy seyde tot haer: Ten sy dan dat ick in zijn handen sie de licteeckenen der nagelen, ende legge mijnen vinger inder licteeckenen der nagelen, ende legge mijn hant in zijn zijde, so en wil ickt niet geloouen.

26

⁺ Ende ouer acht daghen, waren zijn Iongeren weder daer binnen, ende Thomas met haer. Iesus coemt doen de dueren toe ghesloten waren, ende treedt in midden, ende spreeckt: Vrede sy met v.

+ D vers 26

27

Daer na spreect hy tot Thoma: Reyct dijnen vingher herwaerts, ende siet mijn handen, ende reyct dijn hant herwaerts,^* ende legtse in mijn zijde, ende en zijt niet ongheloouich, maer gheloouich.

* 1.Ioan. 1.a.1.

28

Thomas antwoorde ende sprack tot hem: Mijn Heere, ende mijn Godt.

29

Iesus spreeckt tot hem: Dewijle dat ghy my ghesien hebt Thoma, soo ghelooft ghy.^† Salich zijn die, die niet en sien, ende doch gheloouen.

† 1.Pet. 1.b.8.

30

^‡ Oock dede Iesus veel ander teeckenen voor zijne Iongheren, die niet gheschreuen en zijn in desen Boeck.

‡ Ioan. 21.d.25.

31

Maer dese zijn gheschreuen, op dat ghy gheloouet, Iesus sy Christ, de soon Gods, ende dat ghy door het gelooue, het leuen hebt in zijnen Name.