Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xiiij. Capittel.

¶ Hoe Christus de wech, de waerheyt, ende dat leuen is, ende seyt wie my lief heeft, die hout mijn gheboden, ende vanden vrede die Iesus zijn Discipulen ghaf.

1

⁺ ENde hy sprack tot zijnen Iongheren: Vwe herte en verschricke niet, ghelooft ghy aen God, so ghelooft oock aen my.

+ A vers 1

2

In mijns Vaders huys zijn veel wooningen: Maer waert dattet alsoo niet en waer, so wilde ict tot v segghen, ick gae henen, v de stede te bereyden.

3

Ende oft ick henen ghinge, v de stede te bereyden, so wil ick doch weder comen, ende v tot my nemen,^* op dat ghy zijt, daer ick ben.

* Ioan. 12.d.26 17.b.24.

4

Ende waer ick henen gae, dat weet ghy, ende den wech weet ghy oock.

5

Thomas spreeckt tot hem: Heere, wy en weten niet, waer ghy henen gaet, ende hoe moghen wy den wech weten?

6

Iesus spreect tot hem:^† Ick ben de wech, ende de waerheyt,^‡ ende dat leuen.^* Niemant en coemt tot den Vader, dan alleen door my.

† Hebr. 9.b.8.

‡ Ioan. 1.a.4 11.c.25.

* Ioan. 10.a.9

7

Waert dat ghy my kendet, soo kendet ghy oock mijnen Vader, Ende van nv aen kent ghy hem, ende hebt hem ghesien.

8

Philippus spreect tot hem: Heere, toont ons den Vader, soo ghenoeghet ons.

9

Iesus spreect tot hem: Aldus langhe ben ick by v, ende en kent ghy my niet? Philippe,^‡ wie my siet, die siet den Vader hoe segt ghy dan: Toont ons den Vader?

‡ Ioan. 12.f.45

10

^* En gelooft ghy niet, dat ick inden Vader, ende de Vader in my is?^† De woorden die ick tot v spreke, die en spreeck ick niet van my seluen: Maer de Vader die in my woont, die selue doet de wercken.

* Ioan. 10.c.30.

† Ioan. 3.b.11. 7.b.16. 8.c.28. 12.f.49. 14.c.24.

11

Ghelooft my, dat ick inden Vader, ende de Vader in my is: Soo niet, soo ghelooft my doch om dier wercken wille.

12

⁺ Voorwaer, voorwaer, ick seg v: Wie aen my ghelooft, die sal de wercken oock doen, die ick doe, ende sal grooter doen dan dese, want ick gae tot den Vader.

+ B vers 12

13

^‡ Ende soo wat ghy bidden sult in mijnen Naem, dat wil ick doen: Op dat de Vader gheeert worde inden Sone.

‡ Matt. 21.c.22. Mar. 11.c.24. Ioan. 15.a.7. 16.c.23.

14

Soo wat ghy bidden sult in mijnen

[p. 45v]

Naem, dat wil ick doen.

15

Hebt ghy my lief, so hout mijn gheboden.

16

Ende ick wil den Vader bidden, ende hy sal v eenen anderen Trooster gheuen, dat hy by v blijue eewichlijck,

17

Den gheest der waerheyt, welcken de werelt niet en can ontfanghen, want sy en siet hem niet, ende en kent hem niet, maer ghy kent hem, want hy blijft by v, ende sal in v zijn.

18

Ick^* en wil v gheen Weesen laten, ick come tot v.

* Psal. 146.a.8 Mat. 28.c.20.

19

Het is noch om een weynich, soo en sal my de werelt niet meer sien,^† maer ghy sult my sien, want ick leue, ende ghy sult oock leuen.

† Ioan. 20.b. 20 c.d. 21.a.b.

20

Inden seluen dach sult ghy bekennen, dat ick in mijnen Vader ben, ende ghy in my, ende ick in v.

21

^‡ Wie mijn gheboden heeft, ende hout die, die ist, die my lief heeft. Ende wie my lief heeft, die sal van mijnen Vader lief ghehadt worden, ende ick sal hem lief hebben, ende my hem openbaren.

‡ Ioan. 15.a.10. 1.Ioan. 5.a.3.

22

^* Iudas, niet die Ischariothes, spreect tot hem: Heere, wat ist dan, dat ghy ons wilt openbaren ende niet der werelt?

* Acto. 15.c.22.

23

⁺ Iesus antwoorde, ende sprac tot hem: Wie my lief heeft, die sal mijn woorden houden, ende mijn Vader sal hem liefhebben:

+ C vers 23

24

Ende wy sullen tot hem comen, ende een wooninge by hem maken. Maer wie my niet lief en heeft, die en hout mijn woorden niet.^† Ende dat woort dat ghy hoort, en is niet mijn, maer des Vaders die my ghesonden heeft.

† Ioan. 3.b.11. 7 b.16. 8.c.28. 12 f.49. 14.a.10.

25

Sulcx heb ick tot v ghesproken, dewijle dat ick by v gheweest ben.

26

^* Maer de Trooster, de heylige Geest welcken mijn Vader seynden sal in mijnen Naem, die selue sal v alle dinck leeren, ende v vermanen alle dies, dat ick v gheseyt hebbe.

* Ioan. 15.d.26 16.b.7. Actu. 2.a.4. 2.Tim. 1.a.7.

27

^† Den vrede late ick v, mijnen vrede gheue ick v. Niet ghelijck als de weerelt gheeft, en gheue ick v. Vwe herte en verschricke niet, ende en vreese hem niet.

† Phil. 4.b.7

28

Ghy hebt ghehoort, dat ick v gheseyt hebbe: Ick gae henen, ende come weder tot v. Hadt ghy my lief, so sout ghy v verblijden, dat ick gheseyt hebbe, ick gae tot den Vader: Want de Vader is grooter dan ick.

29

^† Ende nv heb ickt v gheseyt, eer dattet gheschiet, op dat, wanneert nv gheschien sal, dat ghy ghelooft.

† Ioan. 13.b.19. 16.a.4.

30

Ick en sal nv voortaen niet veel meer met v spreken:^‡ Want de Vorst deser werelt coemt, ende en heeft aen my niet.

‡ Ioan. 12.d.31.

31

Maer op dat de werelt bekenne, dat ick den Vader lief hebbe, ende dat ick also doe, soo my de Vader gheboden heeft. Staet op, ende laet ons van hier gaen.