Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xj. Capittel.

¶ Hoe Iesus Lazarum vander doot verwecte, ende de opperste der Priesters daerom eenen Raet teghen Iesum hielden.

1

⁺ DAer lach een cranck, met name Lazarus, van Bethania, inder Vlecken Marie, ende haerder Suster Marthe.

+ A vers 1

2

^* Ende Maria was die, die den Heere ghesaluet hadde met Salue, ende zijn voeten ghedroocht met haren hayre, Der seluer Broeder Lazarus lach cranc.

* Mat. 26.a.6. Luce. 7.c.37. Ioan. 12.a.3.

3

Doen seynden zijn Susters tot hem, ende lieten hem segghen: Heere, siet, dien ghy lief hebt, die leyt cranck.

4

Doen Iesus dat hoorde, sprac hy: Die cranckheydt en is niet ter doot, maer ter eere Godts, dat^† de Sone Godts daer door gheeert worde.

† Ioan. 9.a.3.

5

Ende Iesus hadde Martham lief, ende haer Suster ende Lazarum.

6

Als hy nv hoorde dat hy cranck was, bleef hy twee daghen, aen de plaetse daer hy was.

7

Daer nae spreect hy tot zijnen Iongeren: Laet ons weder in Iudeam trecken.

8

Sijne Iongeren spraken tot hem: Meester,^* Laetstent wilden de Ioden v steenighen, ende wilt ghy daer weder henen trecken?

* Ioan. 7.d.32. 8.e.59. 10.c.31.

9

Iesus antwoorde: En zijnder niet des daechs twaelf vren? Wie des daechs wandelt, die en stoot hem niet, want hy siet dat licht deser werelt:

10

Maer wie des nachts wandelt, die stoot hem, want daer en is gheen licht in hem.

11

⁺ Sulcx sprack hy. Ende daer na spreeckt hy tot haer: Lazarus onse vrient^† slaept, maer ick gae henen, dat ic hem opwecke.

+ B vers 11

† Mat. 9.c.24. Marc. 5.e.39. Luce. 8.f.52.

12

Doen spraken sine Iongheren: Heere, slaept hy, soo wordt het beter met hem.

13

Maer Iesus sprac van sinen doot, ende si meynden dat hy sprake vanden lichamelijcken slaep.

14

Doen seydet haer Iesus vrij wt: Lazarus is gestoruen,

15

Ende ick ben vrolijck om uwen wille, dat ick daer niet geweest en ben, op dat ghy geloouet. Maer laet ons tot hem trecken.

16

Doen sprack^* Thomas, die tweelinck ghenoemt is, tot den Iongeren: Laet ons mede trecken, dat wy met hem steruen.

* Ioan. 20.c.24

17

Doen quam Iesus ende vant hem, dat hy alreede vier daghen inden graue gheleghen hadde.

18

Ende Bethania was naby Ierusalem, by vijfthien velden weechs.

19

Ende veel Ioden waren tot Martha ende Maria ghecomen, om haer te troosten ouer haren Broeder.

20

Als Martha nv hoort, dat Iesus coemt, gaet sy hem teghen: Maer Maria bleef int huys sitten.

21

⁺ Doen sprack Martha tot Iesu:^* Heere, hadt ghy hier gheweest, mijn Broeder en ware niet ghestoruen.

+ C vers 21

* Ioan. 11.d.32.

22

Maer ick weet het ooc noch, dat, wat ghy van Gode bidt, dat sal v Godt gheuen.

23

Iesus spreect tot haer: Dijn Broeder sal weder opstaen.

24

Martha spreect tot hem: Ick weet het wel, dat hy weder opstaen sal^† inde verrijsenisse ten Ioncksten daghe.

† Dani. 12.a.12. Ioan. 5.c.29. 1.Cor. 15.e.52.

25

Iesus sprack tot haer: Ick ben de verrijsenisse,^‡ ende dat leuen.^* Wie aen my ghelooft, die sal leuen, al waert dat hy alschoon storue.

‡ Ioan. 1.a.4. 5.e.26. 14.a.6

* Ioan. 3.b.16 6.f.47. Roma. 1.b.17

26

Ende wie daer leeft, ende ghelooft aen my, die en sal nemmermeer steruen. Ghelooft ghi dat?

27

Sy spreeckt tot hem: Heere, Ia,^† Ick ghelooue dat ghy zijt Christus de Sone Godts, die inde werelt ghecomen is.

† mat. 16.c.16 Marc. 8.c.29. Luce. 9.c.20. Ioan. 6.g.69

28

Ende doen si dat gheseyt hadde, ghinck sy wech, ende riep haer Suster Maria heymelijck, ende sprack: De Meester is daer, ende roept v.

29

Die selue, als si dat hoorde, stont si haestelijck op, ende quam tot hem.

30

Wandt Iesus en was noch niet inde Vlecke ghecomen, maer was noch op de plaetse, daer hem Martha teghen was ghecomen.

31

De Ioden die by haer in huys waren, ende haer troosten, doen sy Mariam sagen, dat si haestelijc opstont, ende wtghinck, volchden si haer na, ende spraken: Sy gaet henen ten graue, dat sy aldaer weene.

32

⁺ Als nv Maria quam daer Iesus was, ende sach hem, viel sy tot sinen voeten, ende sprack tot hem:^* Heere, waert ghy hier gheweest, mijn Broeder en ware niet ghestoruen.

+ D vers 32

* Ioan. 11.c.21.

33

Alsse Iesus sach weenen, ende de Ioden oock weenen, die met haer quamen, vergrimde hy inden gheest, ende ontsettede hem by hem seluen, ende sprack:

34

Waer hebt ghy hem gheleyt? Sy spraken tot

[p. 44r]

hem: Heere coemt, ende siettet.

35

^* Ende Iesu ghinghen de ooghen ouer.

* Luce. 19.d.41

36

Doen spraken de Ioden: Siet, hoe lief heeft hy hem ghehadt.

37

Maer sommighe van haer spraken:^† Heeft hy den blinden de oogen opghedaen, cost hy dan niet maken, dat dese oock niet en storue?

† Ioan. 9.a.6.

38

Ende Iesus verbitterde noch eenmael in hemseluen, ende quam tot den graue. Ende het was een Speloncke, ende eenen steen daer op gheleyt.

39

Iesus sprack: Neemt den steen af. Martha de Suster des verstoruens, spreeckt tot hem: Heere, hy stinct al, want hy heeft vier daghen gheleghen.

40

Iesus spreeckt tot haer: En heb ick v niet gheseyt: Waert dat ghy gheloofdet, ghy sout de heerlijckheyt Godts sien?

41

⁺ Doen namen sy den steen af, daer de verstoruen lach. Ende Iesus hief zijn ooghen opwaerts, ende sprack: Vader ick dancke v, dat ghy my verhoort hebt.

+ E vers 41

42

Doch ick wetet, dat ghy my altijt hoort:^† Maer om des volcx wille, dat hier rontom staet, seg ickt: Dat sy gheloouen, dat ghy my hebt ghesonden.

† Ioan. 12.d.30.

43

Doen hy dat gheseyt hadde, riep hy met luyder stemme: Lazare, coemt wt.

44

^‡ Ende de verstoruen quam wt, ghebonden met graefdoecken aen handen ende voeten, ende zijn aensicht bewonden met eenen sweetdoeck. Iesus spreect tot haer: Ontbindt hem, ende laet hem gaen.

‡ Ioan. 5.c.25.

45

Veel nv der Ioden, die tot Maria ghecomen waren, ende saghen wat Iesus dede,^* gheloofden aen hem.

* Ioan. 7.c.31.

46

Maer sommighe van haer ghinghen henen tot den Phariseen, ende seyden haer, wat Iesus ghedaen hadde.

47

^† Doen vergaderden de hooghe Priesters, ende de Phariseen eenen^‡ Raet, ende spraken:^* Wat doen wy? Dese mensche doet veel Teeckenen, Laten wy hem alsoo gheworden, soo sullen sy alle aen hem gheloouen, soo comen dan de^† Romeynen, ende nemen ons Lant ende Lieden.

† Matt. 26.a.3. Mar. 14.a.1. Luce. 22.a.2.

‡ Psal. 2.a.1.

* Act. 4.b.16.

† Dani. 9.d.26.

49

Maer een van haer, Caiphas, die des seluen Iaers hooghe Priester was, sprack tot haer: Ghy en weet niet, noch en bedenct niet.

50

^‡ Het is ons beter, dat een mensche sterue voor het volc, dan dat het gantsche volck verderue.

‡ Ioan. 18.b.14.

51

⁺ Maer sulcx en sprack hy niet van hem seluen, maer dewijle dat hy des seluen Iaers hooghe Priester was, propheteerde hy: Wandt Iesus soude steruen voor dat volck,

+ F vers 51

52

Ende niet voor dat volck alleen, maer dat hy de kinderen Godts die verstroyt waren, te samen brochte.

53

^* Van dien dach aen, raetslaechden si, hoe si hem doodden.

* Mat. 12.b.14 Marc. 3.a.6. Ioan. 10.d.39.

54

Maer Iesus en wandelde niet meer vrij onder de Ioden, maer ghinck van daer in een Contreye na byder Woestijnen, in een Stadt ghenaemt Ephrem, ende hadde zijn wesen aldaer met zijne Iongheren.

55

Ende der Ioden Paesschen was naby. Ende daer ghingender vele op nae Ierusalem, wt der Contreye voor den Paesschen, op dat sy haer reynichden.

56

Doen stonden sy, ende vraechden na Iesu, ende spraken met malcan-deren inden Tempel:^* Wat dunct v, dat hy niet en coemt op het Feest?

* Ioan. 7.a.11.

57

^† Maer de hooghe Priesters ende Phariseen hadden een ghebot laten wtgaen: Waert dat yemandt wiste waer hy ware, dat hijt te kennen gaue, op dat sy hem grepen.

† Ioan. 9.c.22. 12.f.42.