Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxj. Capittel.

¶ Hoe een arme Weduwe twee mijten inleyde. Hoe Christus seyde vander verderuinghe des Tempels, ende vande Teeckenen daer voor, ende voor den laetsten tijden toecomende.

1

⁺ ENde hy sach op,^* ende sach de Rijcken, hoe sy hare offerhanden inleyden, inde^† Godskiste,

+ A vers 1

* Mat. 12.d.41

† 4.Re. 12.b.9.

2

Ende hi sach oock een Arme Weduwe, die leyde twee Mijten in.

3

Ende hy sprack: Voorwaer ick seg v,^‡ dese Arme Weduwe, heeft meer ingheleyt, dan sy alle.

‡ 2.Cor. 8.b.12.

4

Want dese hebben altemael van haren ouerschot in gheleyt, tot den offer Gods, maer sy heeft van haren nootdruft alle haer neringhe die si heeft, ingheleyt.

5

Ende^* doen sommige seyden vanden Tempel, dat hy geciert ware van fijnen steenen, ende Cleynodien, sprack hy:^† De tijt sal comen, in welcken, van dat alle, dat ghy siet, niet eenen steen op den anderen ghelaten en wort, die niet instucken ghebroken en worde.

* Mat. 24.a.1. Mar. 13.a.1.

† 3. Re. 9.b.8. Iere. 7.b.14. Mich. 3.c.12. Luc. 19.g.44

6

Maer sy vraechden hem, ende spraken: Meester, wanneer sal dat gheschieden? Ende welck is dat Teecken, wanneer dat gheschien sal?

7

Ende hy sprack:^‡ Siet toe, en laet v niet verleyden:^* Want daer sullender veel comen in mijnen Naem, ende segghen: Ick bent, ende de tijt is na by comen, en volghet haer niet na.

‡ Iere. 29.b.8. Mat. 24.a.4 Ephe. 5.a.6. Collos. 2.c.18. 1.Ioan. 4.a.1

* Iere. 14.b.13 23.c.15.

8

⁺ Maer wanneer ghy hooren sult van oorlogen, ende oproer, so en ontset v niet, want sulcx moet te voren gheschien, maer dat eynde en is noch niet soo haest daer.

+ B vers 8

9

Doen sprack hy tot haer:^† Een volck sal hem verheffen teghen dat ander, ende een Rijck tegen dat ander,

† Esaie. 19.a.2. 4.Esd. 13.c.30 15.c.15.

10

Ende daer sullen geschien groote Aertbeuinghen hier ende daer,^‡ diere tijt ende Pestilentien, oock sullender verschrickinghe ende groote Teeckenen vanden Hemel gheschien.

‡ 4.Esd. 15.a.5

11

^* Maer voor desen alle, sullen sy de handen aen v slaen, ende veruolgen, ende sullen v ouer leueren in haer Scholen ende gheuanckenissen, ende voor Coninghen ende Vorsten trecken, om mijns Naems wille.

* Mat. 10.b.17 24.a.9. Marc. 13.b.9. Luce. 12.b.11. Ioan. 15.b.20. 16.a.2.

12

Ende dat sal v geschien tot een ghetuychenis.

13

Soo neemt nv ter herten, dat ghy niet en sorghet, hoe ghy v verantwoorden sult,

14

Want^† ick wil v eenen mont ende wijsheyt gheuen, welcken niet en sullen wederspreken moghen, noch wederstaen, alle uwe wederpartien.

† Exod. 4.c.12. Esa. 54.b.17. Actu. 6.b.10.

15

Maer^‡ ghy sult ouergeleuert worden vanden Ouders, broeders, bloetvrienden, ende vrienden, ende sy sullen uwer sommighe dooden.

‡ Ezech. 38.d.21 Miche. 7.a.6 4.Esdr. 5.a.9

16

Ende ghy sult gehaet zijn van alleman, om mijns Naems wille:^* Ende een hayr van uwen hoofde en sal niet vergaen.

* 1.re. 14.g.45. Matt. 10.c.30 Luce. 12.a.7.

17

⁺ Bewaert uwe sielen met lijdtsaemheyt.

+ C vers 17

18

^† Maer wanneer ghy sien sult Ierusalem, beleghen met eenen heyre, soo merct, dat haer verwoestinghe naby ghecomen is.

† Dani. 9.c.27 Mat. 24.b.15 Mar. 13.b.14

19

Als dan, wie in Iudea is, die vliede op dat geberchte: Ende wie midden daer in is, die wijcke daer wt: Ende wie op dat lant is, die en come niet daer in.

20

Want dat zijn de dagen des wraecx, op dat veruult worde, alle dat daer gheschreuen staet.

21

Maer wee den beuruchten ende soogenden in dien seluen daghen. Want daer sal grooten noot op Aerden zijn, ende een toorn ouer dit volck.

22

Ende si sullen vallen door de scherpte des sweerts, ende gheuanghen gheuoert worden onder alle volcken.^† Ende Ierusalem sal vertreden worden vanden Heydenen, tot dat der Heydenen tijt veruult wort.

† Rom. 11.d.25

23

^‡ Ende daer sullen Teeckenen gheschien aender Sonnen ende Mane ende Sterren,

‡ Esa. 13.b.8. Ezec. 38.c.20. Iohel. 2.f.30. Osee. 10.b.8. Mat. 24.c.29 Mar. 13.c.24. Apoc. 6.c.12.

[p. 36r]

ende op Aerden sal den Lieden banghe zijn, ende sullen versaghen.

24

Ende de See, ende de water goluen sullen bruyschen, ende de menschen sullen versmachten van vreesen, ende van verwachtinge der dinghen, die daer comen sullen op Aerden.^* Want oock de crachten der Hemelen sullen haer [seluen] beweghen.

* 2.Pet. 3.b.10.

25

⁺ Ende als dan sullen si sien des menschen Soon^† comen inder wolcken, met grooter cracht ende heerlijcheyt.

+ D vers 25

† Esa. 19.a.1. Dan. 7.b.13. Luce. 17.c.24 Acto. 1.b.11.

26

Maer wanneer dit begint te gheschien, soo siet op, ende heft uwe hoofden op, daerom dat uwe verlossinghe naket.

27

^‡ Ende hy seyde haer een gelijckenisse: Siet aen den Vijgeboom, ende alle boomen, wanneer sy nv wtschieten, soo siet ghijt aen haer ende mercket, dat de Somer naby is.

‡ Mat. 24.e.32 Mar. 13.d.28.

28

Also oock ghy, wanneer ghy dit alle siet gheschien, soo wetet dat dat Rijcke Gods naby is.

29

Voorwaer ick segge v: Dit gheslacht en sal niet vergaen, tot dattet al gheschie.

30

^‡ Hemel ende Aerde vergaen, maer mijn woorden en vergaen niet.

‡ Psal. 102.d.27 Esa. 40.b.8.

31

^* Maer wacht v, dat uwe herten niet beswaert en worden met brassen ende suypen, ende met sorghen der neringhe, ende desen dach snel come ouer v.

* Rom. 13.b.13.

32

Want^‡ gelijck als eenen valstric sal hy comen ouer alle die op Aerden woonen.

‡ 1.Tessa. 5.a.2.

33

^† Daerom zijt nv altijt wacker, ende bidt, dat ghy weerdich moecht worden te ontulieden alle desen dat gheschien sal, ende te staen voor des menschen Soon.

† mat. 24.d.42 Mar. 13.d.33. 1.Pet. 5.b.8. Apo. 3.a.3. 16.c.15.

34

Ende hy leerde des daechs inden Tempel, maer des nachts ginck hy wt,^* ende bleef den nacht ouer aenden Olijfberch.

* Ioan. 8.a.1.

35

Ende alle dat volck maecte hem vroech op tot hem inden Tempel, om hem te hooren.